Het was mijn beurt om te koken: bruine bonen. Die maak ik klaar met spek, een stukje prei, een paprika en wat mosterd, met daarbij een tomatensalade. Net op tijd kwam ik er achter dat het emmertje tomaten leeg was, dus ijlings naar de supermarkt. Ik kom niet vaak in zo’n winkel. Ik heb een beetje het idee dat mensen denken, als ze me in de supermarkt zien, ‘heeft die dominee niets beters te doen?’ Mijn vrouw doet altijd de boodschappen, als ik iets speciaals wil hebben hoef ik het maar op te geven…
Wat producten kosten heb ik dus niet zo scherp in de peiling… Maar toen ik mijn emmertje tomaten zag staan, schrok ik van de prijs: € 5,99! Gezonde tomaatjes kosten een klein vermogen, terwijl ongezonde snoep en koek voor nog geen euro in de schappen ligt. Dat is toch moeilijk uit te leggen in een tijd waarin de zorgkosten zo ongeveer de pan uit rijzen…
Gezondheid mag iets kosten… Geestelijke gezondheid ook? Veel gemeenten hebben moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Dikwijls wordt 80% van de vrijwillige bijdrage door 20% van de kerkleden bij elkaar gebracht, acht op de tien dragen niet tot nauwelijks bij. Ze schepen de kerk af met een fooi, of met nog minder... Is dat onwetendheid? Komt het omdat ze zich nooit in hun gemeente verdiepen?
Goed eten is duur, helaas, maar de gezondheidswinst ervan is groot. Ook het evangelie is goed voor een mens… Mág de kerk dan iets kosten?