QR-code

Uiteindelijk heb ik de app toch maar op mijn telefoon gezet… Niet van harte, eigenlijk tegen mijn principes in, maar helaas, het vlees is zwak... We kregen een etentje aangeboden, en om het restaurant binnen te kunnen is de QR-code verplicht.

Sommige christenen vergelijken die QR-code met het ‘teken van het beest’ uit Openbaring. Dat moet je niet doen. Hoewel het begrip voor gelovigen in onze samenleving minder wordt, hebben we echt niet te klagen. Niet vanwege religieuze motieven ben ik kritisch op de QR-code. Mijn overweging is: willen we dit? Een samenleving die alleen met codes en testbewijzen toegankelijk is? Ja, het is een uitzonderlijke tijd, corona draagt bij aan de forse crisis in de zorg, maar als de huidige praktijk drie jaar geleden was voorgesteld, was Nederland te klein geweest. Dan stemde het voltallige parlement tegen. Maar laat ik niet oordelen, het vlees is immers zwak…

Naast mijn principiële moeite steekt het me dat die QR-code schijnveiligheid is. Gevaccineerden kunnen het virus gewoon krijgen en verspreiden. Ik schat dat de oplopende besmettingscijfers veroorzaakt werden door feesten waarop honderden mensen, mét groen vinkje, een avond lang losgaan. Dat lijkt me meer voedingsbodem voor dit virus dan supermarkt of kerkdienst...

Gelukkig beseffen de kerken dat je mensen niet mag uitsluiten van de eredienst. Daar blijft iedereen welkom, gewoon zonder QR-code. De algemene overtuiging is dat de kerk zo’n drempel niet mag opwerpen. Behalve in Eelde. Daar mag je alleen met coronapas de kerkdienst bezoeken. Voor zo’n gemeente zou ik terstond bedanken ...