Onze koning kreeg kritiek, omdat het in zijn kersttoespraak niet over het klimaat ging, maar ik denk dat het heel verstandig was dit heikele onderwerp te laten rusten. De klimaatdiscussie begint namelijk nogal surrealistische trekken te vertonen... Want na CO2 en stikstof is nu de huiskat de gebeten hond. Uw Minet mag absoluut niet onaangelijnd naar buiten, omdat ze een grote bedreiging vormt voor de vogelpopulatie. Ik waarschuw u: als poes tóch zonder lijn naar buiten gaat, pleegt u een milieudelict! Wetenschappers die het ‘poes-verhaal’ met droge ogen onder de aandacht brengen, plaatsen de hele discussie over natuurbehoud toch in een wat eigenaardig daglicht... Is het met klimaat en milieu maar net hoe je de feiten met elkaar verbindt?
Een voorbeeld: ik bak mijn eigen brood. Van biologisch volkorenmeel, dat ik op de fiets haal bij de molen in Ingen. Daar bak ik met groene stroom brood van, milieuvriendelijker kan dunkt me niet... Maar mijn goede geweten kreeg een behoorlijke knauw toen ik me realiseerde dat als ik een brood bij de bakker haal, dát brood in de massa meegaat. De bakker bakt toch, de meelwagen moet toch rijden, dus de vervuiling en de energie die dat ene door mij gekochte brood vraagt is te verwaarlozen, terwijl het thuisbakken extra energie kost. Of mijn huisgebakken brood beter is voor het klimaat is dus maar de vraag...
Al met al voel ik me onder alle klimaatfundamentalisme knap ongemakkelijk... Zou een niet-gelovig mens soms net zoiets ervaren in een van religie doortrokken omgeving?