(Samen 41, 18 juni 2010)
Waar heen?
De uitslag van de verkiezingen maakt mij niet blij. Zoals ook bij vorige verkiezingen is de zetelverdeling weer zodanig, dat het bar ingewikkeld wordt een stabiele, daadkrachtige en breed gedragen regering te vormen. Het is te hopen dat partijen over hun eigen schaduw kunnen heen springen, en werkelijk iets gaan doen voor het landsbelang...
Een moeilijke vraag vind ik wat te doen met de grote zetelwinst van de PVV. Hoe moet je dat duiden? Er ligt waarschijnlijk inderdaad een enorm stuk onvrede onder. En heeft het werkelijk te maken met angst voor de Islam of de toevloed van niet-westerse allochtonen? Ik kan mij eerlijk gezegd voorstellen dat mensen in achterstandswijken van grote steden uit frustratie PVV stemmen, omdat ze zich verloren voelen tussen zoveel verschillende culturen.
Maar wat mij verontrust is het grote aantal stemmen op de PVV in de gemeente Westland. Als ik het goed heb uitgerekend zijn er in onze gemeente een kleine 15.000 kiezers geweest, die het hokje van de PVV rood hebben gemaakt... Waarom? Een analyse daarvan lijkt me niet onbelangrijk...
Het is toch niet zo, dat 15.000 inwoners van onze gemeente in een achterstandswijk wonen, daar overspoeld worden door vreemde culturen, en zichzelf vreemdeling voelen... Ook zijn we in de tuinbouw gewend aan medewerkers uit allerlei landen, en ik krijg niet de indruk dat dat tot veel problemen leidt... Westlanders hebben zoveel zakelijk als privé contacten over heel de wereld, in die zin hebben mensen echt wel iets gezien, en lopen ze niet met oogkleppen op. Waarom dan stemmen op een partij die appelleert aan vreemdelingenhaat?
Of is het de Islam, die de Westlander angst in boezemt? Traditioneel was dit een zeer kerkelijke streek, zien we dat Christendom en Islam onverenigbaar zijn, en uiten we dat met een stem op de PVV?
Of zou het zó kunnen zijn, dat velen in het Westland hun 'geestelijk fundament' zijn kwijtgeraakt? De kerkelijke erosie is ook hier opgetreden, velen zijn de band met geregelde kerkgang en geloof kwijt geraakt. Er is in de harten en hoofden van veel mensen een geestelijk vacuüm ontstaan... Er heerst bij veel mensen hier een heel erg materialistische houding, geld en goed is voor velen een belangrijk ding...
Voelt men zich daarom bang voor andere godsdiensten en culturen? Ok kunnen velen hier niet verder kijken dan geld en goed, zijn dat nog de enige waarden? Of weten mensen ten diepste niet meer wie ze zelf zijn, en wat ze zelf nog (kunnen) geloven?
Zou, in deze zoektocht naar (geestelijke) identiteit ook geen belangrijke vraag op het bordje van de kerken komen te liggen? Mensen zijn op drift, veel jongeren hebben geen enkele spirituele notie meer, noch kennis van geloof en traditie... Hoe kan het evangelie weer baken en kompas voor jong en oud worden? Een uitdaging van levensbelang, want het evangelie is oordeel, óf ten leven, óf ten dode...