Rond een kamerplant in mijn studeerkamer barstte het van de fruitvliegjes. Die irritante beestjes, die zich slecht laten vangen: vol goede moed klap je je handen dicht, maar als je ze open doet zit er géén platgeslagen vliegje tussen. Het ergerde me behoorlijk, concentratie weg, het preek maken schoot niet op, dus op internet gezocht naar een remedie.
Op een site stond dat de geur van azijn voor fruitvliegen onweerstaanbaar is. Om ze te vangen doe je een beetje azijn, een drup afwasmiddel en wat water in een bakje. Daar span je plasticfolie overheen, waar je een paar gaatjes in prikt. De vliegjes vliegen erin, en komen er nooit meer uit… Prachtig!
Dus snel naar de keuken, om zo’n val te maken… Maar helaas, na een uur zat er geen enkele fruitvlieg in. Geen nood: misschien houdt het folie de geur teveel tegen, ik zet nóg een bakje neer, nu zonder afdekking, gevuld met afwasmiddel, water en azijn… Echter ook dit bakje kon de fruitvliegjes niet bekoren…
Tijd voor een nieuwe list: een borrelglaasje met een bodempje zoete likeur, zoiets zal toch niet te versmaden zijn... Niks hoor: geen enkele interesse, ze bleven vrolijk rond de kamerplant cirkelen, negeerden het gevulde borrelglas... Pas de volgende ochtend: toen dobberde er welgeteld éen verdronken fruitvlieg in het glas… Moraal van dit verhaal: internet is niet een heel betrouwbare kennisbron, je moet niet alles wat je daar aantreft klakkeloos geloven…
Ik heb uiteindelijk de stofzuiger naast mijn bureau gezet. Daarmee waren de kleine plaaggeesten effectief te vangen…
RECTIFICATIE
Niet alleen internet is soms een onbetrouwbare bron van kennis, dominees moet je ook niet zomaar op hun blauwe ogen geloven… Die fruitvliegjes van twee weken geleden blijken helemaal geen fruitvliegjes te zijn, geen wonder dus dat ze geen azijn of likeur lusten… Sandra S. wees me er op dat het waarschijnlijk rouwvliegjes zijn. Ik moet het boetekleed dus aantrekken... Gelukkig is voortschrijdend inzicht nooit ver weg!