(Samen no. 12, 20 november 2009)
Ruim een jaar woon ik nu het het Westland. En – eerlijk is eerlijk – met veel plezier! Het is voor een introverte oosterling natuurlijk een hele stap om naar het westen te verkassen, maar ik heb geen spijt. De mensen zijn open en hartelijk, het kerkelijk leven bevalt me, en, last but not least, ik woon in een fijn huis op een mooie plek.
Toch moest ik wel een beetje glimlachen, toen ik las dat bij een aantal fracties in de gemeenteraad van Westland het idee leeft dat ons gebied een toeristische functie heeft. Och, er is natuurlijk een strookje strand, en ik heb wel eens een badgast in de kerk van 's-Gravenzande gezien, maar toeristisch? Kijk dan liever eens in Markelo of Hellendoorn, dáár zijn toeristen, hier valt het, in mijn beleving, allemaal reuze mee.
Bovendien schijnt de Westlander het eigen landschap niet bijzonder positief te waarderen. De Bosatlas van Nederland, uit 2007, geeft op pagina 200 een kaart 'landschapsbeleving'. Daaruit blijkt dat de inwoners van het Westland de schoonheid van hun landschap het laagst waarderen van alle Nederlanders... Dus: hoezo toeristisch? Laat die fracties in de raad hun huiswerk maar eens gauw over doen!
Maar wacht eens even, het gaat de dames en heren politici helemaal niet om toerisme en vreemdelingenverkeer... Nee, er steekt heel iets anders achter. Het vermeend toeristisch-zijn van onze streek wordt als drogreden voor iets anders gebruikt. Als schijnargument om de winkels in het Westland voortaan ook op zondag open te laten zijn.
Ik vraag me af, of dat wijs is. Het leven – en ook heel nadrukkelijk het leven in dit stukje Nederland – is al ontzettend druk en hectisch. Moet dat nog erger, door alle zeven dagen van de week hetzelfde te laten zijn? Moet die kleine winkelier, met zijn eenmanszaak, echt zeven dagen in de week aan de bak? Zou het niet zinvol zijn, helemaal gezien de oorzaak van de tegenwoordige crisis – doorgeschoten hebzucht en materialisme – om één dag in de week anders te laten zijn, één dag om niet te offeren op het altaar van de mammon? Ik denk dat een dag van collectieve rust heilzaam is voor gelovige en niet-gelovige. Waarom moeten we mensen die zich zó vervelen, dat ze de zondag niet anders kunnen invullen dan door winkels te struinen, daarin stimuleren? Is dat modern 'welzijnsbeleid'?
Enfin, ik zal wel ouderwets zijn, en niet meer van deze tijd. Het zij zo... Maar één ding heeft dit verhaaltje me opgeleverd: ik weet in elk geval op welke partijen ik bij de komende gemeenteraadsverkiezingen niet ga stemmen!