Hebt u wel eens een trompetviool gezien? Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nooit van had gehoord, noch ooit zo’n instrument gezien. Het wordt ook ‘violofoon’ of ‘strohviool’ genoemd, dat laatste naar Johannes Matthias Augustus Stroh, de Duitse uitvinder van het instrument.
Op de bijeenkomst van de ring Tiel, waarvoor alle kerkenraden uit de voormalige classis Tiel én gemeenteleden waren uitgenodigd, kun je dus zomaar iets nieuws leren… Want éen van de instrumenten van het trio ‘Wilde Eend’ was de trompetviool. Die liet zich in de mooie kerk van Buren uitstekend horen.
Deze ‘ringbijeenkomsten,’ die eenmaal per jaar georganiseerd moeten worden, zijn bedoeld als ontmoetingsmoment voor gemeenten die vroeger samen een classis vormden. Ontmoeten gebeurde toen drie maal per jaar, op de classicale vergadering, maar inmiddels zitten we opgescheept met elf mega-classes. De onze loopt zo ongeveer van Zaltbommel tot Winterswijk. Niet iedere gemeente heeft meer een afgevaardigde in de classis, dus moet je ontmoetingen anders organiseren…
Het was een mooie avond. Toch aarzel ik bij deze praktijk... Ik vraag mij af of aan jaarlijkse toogdagen behoefte wordt gevoeld. De classicale vergadering was een ambtelijke bijeenkomst, die trouw door de volle breedte van de classis Tiel werd bezocht. Onze classis fungeerde prima. Het bijwonen van de classicale vergadering werd als ambtelijke taak en plicht ervaren, ringbijeenkomsten niet.
Is met het vergroten van de classes een ontwikkeling in de PKN naar een ‘top-down-structuur’ ingezet? Het begint er op lijken… Bij classicale communicatie dien je zowat over de hoorn van een strohviool te beschikken…