Enschede heeft een prachtige synagoge. Je kunt zien dat Twente eens een grote joodse gemeenschap kende, met daaronder kapitaalkrachtige leden. De grote synagoge, met schitterend interieur, heeft zeshonderd plaatsen, die in de jaren voor de oorlog moeiteloos werden gevuld. Nu komt de kleine joodse gemeenschap die overbleef op sjabbat samen in de kleine dagsjoel.
Met vrienden gingen we de synagoge bekijken. Onze petten meegenomen, want mannen mogen niet met onbedekt hoofd de synagoge binnen. Het viel me op dat de parkeerplaatsen voor de hoofdingang gebarricadeerd waren met halve betonnen bollen… Ook zat de synagoge op slot, we moesten aanbellen om te worden binnengelaten. De dreiging van antisemitisch geweld is blijkbaar zelfs in Enschede aanwezig…
Het gebouw is indrukwekkend, van buiten en van binnen. Maar wat vooral indruk op me maakte is dat op veel zitplaatsen een papier ligt met naam en personalia van degene die daar voor WOII placht te zitten. Er stond ook op waar ze waren omgekomen... Oud en jong, rijk en arm, rücksichtslos door nazi’s vermoord... Daar word je koud van, bij zoiets staat het verstand stil…
Ik begrijp dat een volk dat dit meemaakte zich niet zwak kan tonen, en met alle middelen tegen opnieuw dreigende vernietiging strijdt… Geen nieuwe Shoah, een veilige plek voor joden… Maar wat nu gebeurt in Gaza, is dat nog proportioneel? Vervalt een volk dat eeuwenlang onder barbarendom heeft geleden nu zelf aan barbarij?
De kerk is onopgeefbaar met Israël verbonden, laat dat zo blijven! Maar met vrienden moet je wel het lastige gesprek durven aangaan...