Gedachten zijn vrij

Een verklaring waarin de kerken wordt gevraagd afstand te nemen van extreem rechts gedachtengoed werd door een groot aantal predikanten ondertekend. Je snapt wel dat het voornamelijk gaat over denkbeelden van de PVV, maar zijdelings is men ook zeer kritisch op het huidige kabinet.

Geloof en politiek moet je niet scheiden… Geloven gaat niet alleen om een ziel op weg naar de eeuwigheid, noch om enkel een gevoel van geborgenheid en troost, geloof speelt zich altijd af in de concrete wereld hier-en-nu. In die wereld is inderdaad veel aan de hand. De kerk moet zeker niet kritiekloos in het spoor van de gevestigde orde gaan, maar alert blijven, vooral wanneer humaniteit en evangelische waarden worden verdonkeremaand.

Toch staat mijn naam niet onder de verklaring… 

Ik vraag me af hoe wijs het is om op deze polariserende manier te spreken. Want waarschijnlijk een kwart van de christenen heeft PVV gestemd... Zetten we die met zo’n verklaring, met een zeker dedain, als tweederangs gelovigen weg? Dan sla je ieder gesprek al bij voorbaat dood… Heb je je überhaupt in hun motieven verdiept? Is het niet te makkelijk om vanuit een riante pastorie en met een fatsoenlijk salaris zo’n verklaring te tekenen? Is dit kerk-zijn voor de bühne?

Moet de kerk de vinger wel bij -in haar ogen- foute ideeën leggen? Met terughoudendheid, lijkt me. Want gedachten zijn vrij, hoe verwerpelijk ze ook mogen zijn… Spreken moet de kerk als onbarmhartig gedachtengoed in daadwerkelijk beleid wordt omgezet. Dominees hebben daar veel mogelijkheden voor... Dat werkt waarschijnlijk beter dan petities tekenen.