30. hamarkadaren hasieran Fisika Nulearraren esparruan lan egiten hasi zen ikerketa proiektu bat zela eta. Proiektu horrek, eremu magnetikoek partikulen nukleoarengan izan ditzaketen ondorioak ikertzean datza. Modu horretan, erresonantzia magnetikoaren metodoa garatu zuen, molekula, atomo eta nukleoen barne-egitura eta propietate magnetikoak aztertzea ahalbidetzen duena. Ikerketa hauek oinarritzat hartuta laserra, maserra , erloju atomikoa edo mediku diagnostikoetan erabiltzen diren erresonantzia magnetikoak bezalako tresnak sortu dira.

1940tik 1945era bitartean Erradiazio Laborategiko Zuzenadari Elkartu bezala jardun zuen Massachusettsko Institutu Teknologikoan (MIT) radarraren garapenean. Denboraldi hau amaitzean, Columbiako Unibertsitateko Fisikako Departamentura itzuli zen.