Maria Josefa Saxoniakoa

Maria Josefa Saxoniakoa(Dresden, 1803ko abenduaren 7a-Aranjuez, 1829ko maiatzaren 18a) Espainiako Fernando VII.aren hirugarren ezkontidea. Maximiliano Saxoniakoaren alaba eta Borbon-Parmako Carolinaren (bere etorkizuneko senarraren lehengusina) dukea izan zen. Jaio eta 3 hilabete beranduago bere ama hil egin zen eta bere aitak Maria Josefari komentu batetara bidali zuen Elba ibaiaren ondora, bertan alde batera utziko zuen konbentua ezkondu al izateko. Fernando VII.arekin ezkondu zen, alargun eta seme-alaba gabekoa, 1819ko urriaren 20ean.

Maria Josefa erreginak komentuan jasotako heziketa eta bere trebetasun ezak, 16 urterekin ezkontzera bultzatu zuen, non erregearekin harreman estua mantentzeari ezeztatu zuen. Erreginari sinestarazteko harreman sexualak senar-emazteen artean ez zela katolizismoaren moralaren aurkakoa, beharrezkoa izan zen Pio VII.a aita santuarengandik gutun pertsonala bidaltzea.

Maria Josefa, Aranjuezeko errege jauregian hil zen sukar larri batengatik. Ez zuen seme-alabarik izan. Bere gorputza Eskorialeko monasterioko infanteen panteoiean dago, Erregeen Panteoia ondorengoak izan dituzten erreginentzako dago erreserbatuta.

Maria Josefa erregina, emakume sutsu eta olerkizalea izan zen. Bere itxura eta gertaera xelebreak egin zuten aita-santuarekin esku-hartzeak eta errege Fernando VII-arekin enkontzea, Maria Pilar Queralt Hierroren "Los espejos de Fernando VII" eleberriaren substraktua da.