choroby psychiczne

PYTANIE: Jaki jest pogląd islamu na choroby psychiczne (schizofrenię) i odpowiedzialność osoby chorej psychicznej?

ODPOWIEDŹ 1: Szeich Ahmad Kutty powiedział: "Wszystko zależy od stopnia choroby. Jeśli osoba jest chora psychicznie do tego stopnia, że traci rozsądek, kontakt z rzeczywistością, wówczas nie podlega ona taklif (odpowiedzialności) albo zobowiązaniom i dlatego, według szariatu, jest ona uważana za ghajru-mukallaf (nie ponosząca odpowiedzialności), bądź w żaden sposób zobowiązana. Zostało przekazane przez Aiszę, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będzie z nim) powiedział: "Trzy osoby nie ponoszą odpowiedzialności: ososba, która śpi aż się obudzi, nieletni aż osiągnie wiek dojrzałości oraz chory psychicznie (obłąkany) aż odzyska zdrowy rozsądek. Przekazane przez Abu Dawud (4398), al-Nisaa’i (3432) and Ibn Madżah (2041); sklasyfikowany jako autentyczny (*sahih)przez al-Albaani w Sahih Abi Dawud. Opierając sie na tym, osoba chora psychicznie nie ponosi odpowiedzialności za swoje czyny lub słowa gdy znajduje się w stanie obłąkania. Jednak jeśli osoba ta doświadcza chwil zdrowego rozsądku, będzie odpowiadała za swoje czyny dokonane podczas tych chwil.

ODPOWIEDŹ 2: Osoba, która raz jest świadoma swoich czynów, a innym razem traci tą świadomość ma specjalne orzeczenie w szariacie (prawie islamskim). Na przykład, chory psychicznie, który ma przebłyski świadomości, jest w tych chwilach zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków religijnych, takich jak modlitwa, post i innych obowiązków, kiedy zna, wie i rozumie co czyni; jednak jest zwolniony ze wszystkich tych praktyk religijnych w przypadku utraty świadomości, w oparciu o niezdolność zrozumienia tego, co czyni.

Z racji qijas (prawnej analogii), ten kto jest chory na schizofrenię, objęty jest tym samym orzeczeniem. Jeśli osoba chora na schizofrenię osiągnie poziom utraty kontaktu z rzeczywistością i utraty świadomości on lub ona nie różnią się od chorego psychicznie, nie są świadomi tego, co się dzieje, wówczas mogą być zwolnieni od realizacji filarów islamu. Jeżeli jednak sytuacja jest jedynie rodzajem psychospołecznych lub intelektualnych zakłóceń, wówczas są zobowiązani modlić się i wykonywać wszystkie swoje obowiązki religijne, jak każda inna osoba.