PYTANIE: Co Szeich powie tym, którzy nie uznają (z różnych powodów) współczesnych uczonych takich jak szeich Usajmin, szeich bin Baz (oby Allah się nad nim zmiłował), szeich al-Albani? Niektórzy nazywają ich łahhabitami, i twierdzą, że ci uczeni podążają za nową sektą, a nie za uniwersalną religią (din) islamu, za którą podążała większość dawnych uczonych.
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi. Obowiązkiem muzułmanina jest przyjęcie nauki islamu i postępowanie zgodnie z nią. Kiedy słyszy o słowach lub czynach, popartych dowodami (dalil) z Koranu i Sunny, musi je akceptować i dać im priorytet przed wszystkim innym. Powinien sprawdzić co mówią ludzie przeciwko dowodowi szariatu, i akceptować tylko te poglądy, które są w zgodzie z tym dowodem. Wiadomym jest, że Szeich Muhammad ibn Abd al-łahhab wzywał ludzi do monoteizmu (tałhid) i napisał swoją słynną książkę na ten temat, zatytułowaną: Kitab al-Tałhid. W książce tej ograniczył się do przytoczenia jedynie ewidentnych dowodów z wersetów Koranu i autentycznych hadisów Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Komentarz do tej książki napisał jego wnuk Abd al-Rahman ibn Hasan i inni uczeni. Stad, żaden z jego oponentów nie może podważyć tej książki ani stwierdzić, że dowody są fałszywe. Wymyślono kłamstwa i uwierzono w nie, więc ludzie uwierzyli że on zbłądził. Nadają taką samą etykietę muzułmańskim uczonym takim jak szeich Ibn Baz i szeich al-Albani. Wiadomym jest, że szeichowie których wspomnieliśmy, nie zbłądzili z właściwej drogi odnośnie wiary i czynów; podążali tą samą ścieżką co Towarzysze (Sahaba) i Następcy (Tabiin), czterej imamowie, autorzy Sześciu Ksiąg i inni. Ludzie, którzy ich nie uznają, czynią tak albo ze względu na swą ignorancję, ślepe naśladownictwo innych, zazdrość i upór, podążanie za własnymi żądzami i pragnieniami, lub – przywiązanie do tradycji (lokalnej), innowacji (bidah) i złych czynów, które stoją w opozycji do dowodów (szariatu). Wcześniejsi i późniejsi uczeni udowodnili, że ludzie tacy się mylą. A zatem, musimy podążać za dowodami i dać temu priorytet – ponad poglądami wszystkich ludzi.
Szeich Ibn Dżibrin