PYTANIE: Wiemy że najsolidniejsza opinia wśród tych, które wydali ulema, jest opinia nakazująca kobiecie zakryć twarz. Jednak nie zawsze może ona ją zakryć, czy można prosić o wyjaśnienie tej kwestii?
ODPOWIEDŻ: Chwała Allahowi. Najsolidniejsza opinia, poparta dowodami jest opinia nakazująca kobiecie zakryć twarz. Podążając za ta opinia nie należy pozwolić na to, aby kobieta odkryła twarz w obecności obcych mężczyzn. Zasłona jest jeszcze bardziej pożądana, gdy istnieje ryzyko pokusy.
Ulema stwierdzili, że to co jest zabronione w celu uniknięcia prowokacji/dania pretekstu może stać się dozwolone jeśli istnieje ku temu ważny powód. Prawoznawcy twierdza, że istnieją okoliczności w których dozwolone jest kobiecie w razie konieczności odkryci twarz w obecności obcych mężczyzn, a ci mogą na nią spojrzeć. Trzeba ograniczyć się jednak do konieczności.
Po pierwsze, jest dozwolone odkryć twarz i dłonie przed narzeczonym, ażeby ten mógł je zobaczyć, nie przebywając z nią jednak sam na sam i nie dotykając jej, ponieważ twarz odzwierciedla jej piękno, lub jego brak, a jej dłonie pozwalają stwierdzić czy jest ona szczupła czy puszysta… Abdoul Faradj al-Maqdissi powiedział: „Nie ma żadnej rozbieżności w opiniach uczonych co do zezwolenia na przyglądanie się jej twarzy, która odzwierciedla piękno i przyciąga wzrok.” Wiele hadisów wskazuje na to, że dozwolone jest przyglądanie się narzeczonej:
1. Sahl Ibn Saad powiedział: Pewna kobieta przyszła do Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i powiedziała: „Chciałabym ci siebie ofiarować.” Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) spojrzał na nią, po czym spuścił głowę... Gdy kobieta zdała sobie sprawę, że nie podjął on żadnej decyzji usiadła... Potem, jeden z jego towarzyszy powiedział: „O Wysłanniku Allaha, jeśli nie potrzebujesz jej, daj mi ją jako małżonkę.” (Buchari, 7/19 i Muslim, 4/143 i an-Nassai 6/113 wraz z komentarzem Sujuti i al-Bajhaqi, 7/84).
2. Abu Huraira powiedział: Byłem u Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), gdy przyszedł do niego pewien mężczyzna, aby poinformować go o tym, że poślubił kobietę wywodząca się z (plemienia) Ansar. Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Przyjrzałeś się jej?” – „Nie.” – „Wróć do niej i przyjrzyj się jej, bo Ansar maj cos w oczach”. [Ahmad, 2/299. 286, Muslim, 4/142 i an-Nassai, 2/73]
3. Dżabir przekazał, że Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Kiedy mężczyzna chce poślubić kobietę…jeśli może spojrzeć na nią i dostrzeże cos co przekona go do zawarcia z nią małżeństwa, niech to zrobi (poślubi ją).” [Abu Dawud i al-Hakim, łańcuch jest dobry, jest on wzmocniony hadisem Muhammada Ibn Maslama i uznany za autentyczny przez ibn Hibbana i al-Hakima. Jest cytowany także przez Ahmada i Ibn Madżah. Przekazany również przez Abu Humajda, cytowany przez Ahmada i al-Bazzaza: Fath al-Bari, 9/181]
Az-Zajlai powiedział: „Nie jest mu dozwolone dotknąć jej twarzy ani dłoni, nawet jeśli nie miałoby go to w żaden sposób budzić jego pożądania, ponieważ jest to zabronione i nie istnieje ku temu konieczność.”
W Durar al-bihar czytamy: „Nie jest dozwolone ani sędziemu, ani świadkowi, ani narzeczonemu dotknąć kobiety, nawet jeśli nie miałoby to budzić ich pożądanie, z uwagi na brak takiej potrzeby.” [Rad al-muhtar ala ad-dur al-muhtar, 5/237]
Ibn Qudama powiedział: „Nie jest mu dozwolone przebywać z nią sam na sam, ponieważ jest mu ona zabroniona. Prawo zezwala tylko na spojrzenie, a wszystko inne jest zabronione. Przebywanie sam na sam może pociągnąć za sobą to co jest zabronione, to dlatego Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: ‘Niech mężczyzna nie przebywa sam na sam z kobieta, gdyż wtedy szatan jest ich (trzecim) towarzyszem.’ Nie wolno mu spoglądając na nią czerpiąc przyjemności, ani spoglądać na nią w sposób wzbudzający podejrzenia.”
Według Saliha, Ahmad powiedział: „Przygląda się jej twarzy i dłoniom, ale nie może doszukiwać się w tym przyjemności. Może ponowić spojrzenie i ocenić jej piękno, ponieważ pożądany cel może zostać osiągnięty tylko w taki sposób”.
Po drugie, jest jej dozwolone odkryć swoja twarz i dłonie przy dokonywaniu zakupu czy sprzedaży. Jest dozwolone sprzedawcy spojrzeć na jej twarz, aby dostarczyć jej towar i zażądać ceny, pod warunkiem, że nie istnieje ryzyko pokusy, w przeciwnym wypadku należy tego zabronić.
Ibn Qudama powiedział: „Jeśli mężczyzna pertraktuje z kobieta sprawę sprzedaży czy wynajmu, jest mu dozwolone spojrzeć na nią w celu identyfikacji jej i przyjść później do niej, aby zażądać zapłaty, gdy sprzedaż będzie już dokonana.”
Przekazano według Ahmada, że jest to zabronione, gdy klientka jest młoda. Jeśli jest ona starsza, nie ma w tym nic złego. Gani on jednak ten sposób pertraktacji z kobieta, gdy istnieje ryzyko ulęgnięcia pokusie i, gdy nie ma ku niemu konieczności. Natomiast, gdy jest ku temu rzeczywista potrzeba, i nie znajduje się w tym przyjemności, nie ma w tym nic złego. [Al-Mughni, 7/459. Ash-Sharh al-Kabir ala matir al-Mughni, 7/348, Mughni i al-Hadaya ma’a takmilati Fath al-Qudri, 10/24]
Ad-Dassuqui powiedział: „Nie jest legalne, aby świadczyć przeciwko kobiecie zasłoniętej, dopóki nie odkryje ona swojej twarzy i to samo dotyczy do małżeństwa, sprzedaży, darowizny, długów, kupna. To opinia naszego nauczyciela.” [Hasziatu Dussuqi ala asz-Szarh al-Kabir, 4/194]
Po trzecie, dozwolone jest kobiecie pokazać chore miejsce na jej ciele lekarzowi pod warunkiem, że jest z nią mahram lub jej małżonek. Dotyczy to wypadku, gdy nie ma kobiety, która mogłaby ją wyleczyć, gdyż spojrzenie osoby tej samej płci jest lepsze.
Nie należy udawać się do lekarza, który nie jest muzułmaninem, gdy mamy do dyspozycji lekarza muzułmanina. Nie jest dozwolone lekarzowi odkryć inne części ciała pacjentki, niedotknięte choroba, nie jest mu dozwolone patrzeć na nie, czy dotykać je.
Ibn Qudama powiedział: „Dozwolone jest lekarzowi patrzeć na części ciała pacjentki, włączając w to części intymne, jeśli istnieje taka potrzeba.”
Przekazano, że pewien chłopiec winny kradzieży został przyprowadzony do Usmana, który powiedział: „Spojrzycie pod pas jego szaty”. Czyli tam, gdzie zaczyna się owłosienie łonowe. Nakazał tak, aby sprawdzić, czy chłopiec był już dojrzały. Zobaczyli, że owłosienia nie było, nie obcięto mu wiec ręki. [al-Mughni, 7/459 i Ghidha al-albab, 1/97]
Ibn Abidin powiedział: „Autor Jawhara powiedział: jeśli chore jest cale ciało za wyjątkiem części intymnych, dozwolone jest lekarzowi spoglądać na to co leczy. Jeśli choroba dotyka części intymnych, należy nauczyć jakąś kobietę jak ją wyleczyć. Jeśli nie ma kobiet, a pacjentka może umrzeć, bądź cierpieć silne bóle, należy zakryć cale jej ciało za wyjątkiem części dotkniętej choroba. W tym wypadku mężczyzna może ją leczyć, pod warunkiem że wzrokiem ominie części niedotknięte chorobą.” [Rad al-muhtar, 5/237, al-Hidaiyya al-ala’iyya, str. 245]
To samo dotyczy osoby zajmującej się chorym, chodzi o czynności takie jak dokonywanie ablucji czy toaletę intymna, nawet jeśli chodzi o kobietę.
Muhammad Fuad powiedział: „Mężczyzna może leczyć kobietę pod warunkiem, że dostosuje się do tego wszystkiego, co zostało powiedziane, świadczy o tym hadis przekazany przez Buchariego, ar-Rubajji bint Muałłiz powiedział: ‘Braliśmy udział w ekspedycjach Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim); zaopatrywaliśmy walczących w wodę, służyliśmy im pomocą i zajmowaliśmy się transportem zabitych i rannych do Medyny.’” [Buchari, 6/80 i 10/136 Fath al-Bari. Muslim przekazał wersje Anasa, podobna do przedstawionej, 5/196. Abu Dawud, 7/205 i Awn al-Maabud i at-Tarmizi, 5/301-302, który uznał hadis za autentyczny. Imam al-Buchari umieścił hadis w rozdziale: czy mężczyzna może leczyć kobietę, i vice versa, Fath al-Bari, 10/136]
Al-Hafiz Ibn Hadżar powiedział: „Można wyciągnąć wnioski poprzez analogie co do leczenia kobiety przez mężczyznę. Buchari nie stwierdził tego jasno, gdyż możliwe jest, że ten hadis opisuje wydarzenie mające miejsce przed ustanowieniem zasłony, bądź może chodzić o kobietę, która leczy swojego męża, lub mahram. Według osadu w tej sprawie, jest dozwolone aby kobieta leczyła obcych w razie konieczności. Co do spojrzenia, dotyku, lub innych gestów, należy ściśle dostosować je do istniejącej potrzeby.” [Fath al-Bari, 10/136]
Po czwarte, dozwolone jest kobiecie odkryć twarz, gdy zamierza ona świadczyć w jakiejś sprawie. Dozwolone jest sędziemu spojrzeć na nią w celu identyfikacji jej, ażeby strzec praw drugiej osoby.
Szeich ad-Dardir powiedział: „Nie jest dozwolone świadczyć przeciwko zasłoniętej kobiecie, chyba że zdejmie zasłonę, ażeby można było ją zidentyfikować i opisać, żeby mogła zostać wezwana do zlodzenia zeznań.” [Ash-Sharh al-kabir; Szeich Dardir, 4/194]
Ibn Qudama powiedział: „Świadek może patrzeć na twarz kobiety przeciwko której zeznaje, ażeby dobrze ją zidentyfikować. Ahmad powiedział, że nie należy świadczyć przeciwko kobiecie jeśli nie potrafi się jej rozpoznać.” [Al-Mughni, 7/459 i Ash-Sharh al-kabir ala matn al-Mughni, 7/348 w d’al-Moughni i al-Hidaya ma’a takmilati Fath al-Qadir, 10/26]
Piąte, dozwolone jest kobiecie odkryć twarz przed sędzią, aby ten wydal osad na jej korzyść, bądź tez niekorzyść. W tym wypadku, sędzia może na nią spojrzeć aby ją zidentyfikować.
Dyspozycje dotyczące składania zeznań aplikują się tez do wydawania werdyktów. [Ad-Durar al-muhtar, 5/237, Al-Hadiyya al-alaiyya, str. 244 i Al-Hadiyya ma’a takmilati Fath al-Qadir, 10/26]
Szóste, według jednej z dwóch wersji hadisu, dozwolone jest kobiecie odkryć te części swego ciała, które może ona odkryć przed jej bliskimi krewnymi przed dzieckiem zdolnym już do odróżnienia, ale pozbawionym jeszcze pociągu seksualnego. Szeich Abul-Faradz al-Maqdissi powiedział: "dziecko zdolne do odróżnienia, ale pozbawione przyjemności seksualnych może patrzeć na ciało kobiety, na to co znajduje się powyżej pępka i poniżej kolan, według jednej z wersji, gdyż Najwyższy powiedział:
{nie ma ani dla was, ani dla nich przeszkody, żebyście się wzajemnie odwiedzali} [Koran, 24:58] i powiedział:
{A kiedy wasze dzieci osiągną dojrzałość, to niech proszą o pozwolenie, tak jak prosili o pozwolenie ci, którzy są od nich starsi. W ten sposób Bóg wyjaśnia wam Swoje znaki! Bóg jest Wszechwiedzący, Mądry!} [Koran, 24:59]
Stanowi to odróżnienie dojrzałego i niedojrzałego.
Abu Abd-Allah powiedział: „Abu Tajba praktykowali hidżama na kobietach Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), gdy był jeszcze dzieckiem.”
Według innej wersji, dziecko jest podobne mahram, jeśli odczuwa pożądanie, według słów Najwyższego: {albo też chłopcom, którzy nie poznali nagości kobiet} [Koran, 24:31]
Zapytano Abu Abd-Allaha: „W jakim wieku musi być dziecko, aby kobieta mogła się przed nim odsłonić?” - Odpowiedział: „Gdy ma 10 lat i odczuwa pożądanie, jest jak mahram dla kobiety według słów Najwyższego: {A kiedy wasze dzieci osiągną dojrzałość} [Koran, 24:59] Inna wersja mówi, że dziecko to jest dla niej niczym obcy, gdyż przypomina osobę dojrzałą odczuwając pociąg seksualny. Przyczyna wprowadzenia zasłony jest zakaz spojrzenia. Na ten temat Najwyższy mówi: {albo też chłopcom, którzy nie poznali nagości kobiet} [Koran, 24:31] Co do małego chłopca, nie czującego pożądania, nie trzeba się przed nim zasłaniać.”[Ash-Sharh al-Kabir ala matn al-mughni’, 7/349, al-Mughni, 7/458 i Ghidha al-albab, 1/97]
Siódme, dozwolone jest kobiecie odkryci to, co może ona odkryć w obecności mahram przed osoba pozbawiona pociągu seksualnego, gdyż osoba ta nie potrzebuje kobiet i nie interesuje się nimi. Ibn Qudama powiedział: „Osoby pozbawione pociągu seksualnego z powodu podeszłego wieku, impotencji, nieuleczalnej choroby, kastracji, a także zniewieściali nie odczuwający przyjemności seksualnych są podobni mahram w kwestii spojrzenia, zważając na słowa Najwyższego: {albo swoim służącym spośród mężczyzn, którzy nie są owładnięci pożądaniem cielesnym} [Koran, 24:31] Znaczy to, że nie potrzebują oni kobiet. Ibn Abbas powiedział: chodzi o mężczyzn, których kobiety się wstydzą. I jeszcze: Chodzi o zniewieściałego pozbawionego erekcji.”
Ósme: Chodzi o tych, którzy nie potrzebują kobiet. Jeśli zniewieściały czuje pociąg seksualny i zna atuty kobiety, traktowany jest jak inni mężczyźni ponieważ Aisza powiedziała: „Zniewieściały udał się do kobiet Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), które uznały go za podobnego tym, którzy nie potrzebują kobiet. Prorok przybył w momencie, gdy zniewieściały opisywał pewną kobietę mówiąc, że gdy zbliżała się widać było cztery, a gdy odchodziła widać było osiem…Prorok powiedział wiec: „Myślę że on wie coś na ten temat, nie pozwalajcie mu więcej przychodzić do was.” Od tej pory zabroniły mu one przychodzenia do nich. [Abu Dawud i inni] Ibn Abd Al-Bar powiedział: „Zniewieściałym nie jest ten, który uchodzi za zdeprawowanego, lecz to ten, który przypomina kobietę w słodkości swego głosu, swym wyglądem, i swym rozumowaniem. Nie potrzebuje on kobiet i nie interesuje się ich atutami (seksualnymi) i jest on częścią tych, którzy mogą wchodzić do kobiet. Nie zauważyliście, że Prorok nie przeciwstawił się obecności tego zniewieściałego u swych kobiet? Zakazał wpuszczania go dopiero, gdy usłyszał jak tamten opisuje kobietę Ghajlan, co oznacza, że interesował się kobietami. [al-Mughni, 7/463, Ash- Sharh al-Kabir alaa matn al-mughni, 7/347/348]
Dziewiąte, starsza kobieta, które nie jest już obiektem pożądania może odkryć swa twarz i te części ciała, które ukazują się zwykle oczom obcych. Jednak lepiej jest aby się zasłaniała. Allah Najwyższy powiedział: {A kobiety starsze, które się już nie spodziewają małżeństwa, nie będą miały grzechu, jeśli zdejmą swoje szaty, jednakże w taki sposób, aby nie ukazywać swoich ozdób. Lecz lepiej dla nich, żeby się od tego powściągały. Bóg jest Słyszący, Wszechwiedzący!} [Koran, 24:60] Ibn Qudama powiedział: „Nie ma nic złego w patrzeniu na te części ciała starszej kobiety, nie budzącej pożądania, które zwykle ukazują się (Koran, 24:60). Na temat wersetów (24:30-31), Ibn Abbas powiedział: zostały one zniesione ażeby wykluczyć starsze kobiety, które nie żywią już nadziei na małżeństwo (24:60). To samo dotyczy tej, która posiada defekt naturalny i nie budzi pożądania.” [al-Mughni, 7/463, Asz-szarh al-kabir ala matn al-mughni, 7/347-348]
Dziesiąte: odkrycie twarzy przed kobietami niewierzącymi. Różnią się opinie uczonych na ten temat. Ibn Qudama powiedział: „Zasada, która określa stosunki miedzy dwoma kobietami jest podobna zasadzie określającej stosunki miedzy dwoma mężczyznami. Nie ma znaczenia czy muzułmanin ma odczynienia z muzułmanka czy niemuzułmanka. Tak samo nie ma różnicy w kwestii wymiany spojrzeń pomiędzy muzułmaninem a muzułmanką, czy tez muzułmaninem a niemuzulmanką.” Ahmad powiedział: „Niektórzy utrzymują że muzułmanka nie musi zasłaniać się przed chrześcijanka bądź żydówką. Moim zdaniem, niemuzułmanka nie powinna oglądać części intymnych muzułmanki i nie powinna być jej akuszerka, chyba że byłaby to konieczność.” Według innej wersji Ahmad powiedział, że muzułmanka nie powinna odsłaniać się przed niemuzulmanką, zważając na słowa Najwyższego: {lub ich kobietami} [Koran 24:31] Pierwsza wersja wydaje się bardziej wiarygodna, gdyż gdy niewierzące, żydówki i inne, przychodziły do żon Proroka, nie zasłaniały się one i nie zostało im to nakazane. Aisza powiedziała, że pewna żydówka przyszła do niej i powiedziała: „Niech Bóg chroni cię od kary grobu!” i Aisza zapytała Proroka o te słowa. Asma powiedziała: „Moja matka przyszła do mnie z wizyta w czasie, gdy nie miała zamiaru nawrócić się na islam i zapytałam Wysłannika Allaha czy powinnam ją dobrze traktować, a on odpowiedział, że tak.”
Ustanowienie zasłony w stosunkach damsko-męskich traci swe znaczenie w stosunkach pomiędzy muzułmanką a niemuzulmanką. Dlatego tez zasłona nie została nakazana, tak samo w stosunkach pomiędzy muzułmaninem a niemuzułmaninem. Poza tym zasłona ustanowiona może być tylko na bazie tekstu, bądź wnioskowania przez analogie, a w tym wypadku nie występuje ani pierwsze ani drugie. Co do słów Najwyższego: {lub ich kobietami} mogą one oznaczać wszystkie kobiety. (al-Mughni, 7/464, Ash-Sharh al-kabir ala mathni al-Mughni, 7/351)
Ibn al-Arabi al-Maliki powiedział: „Dla mnie jest oczywiste, że chodzi tu o wszystkie kobiety. Zaimek został użyty w celu podtrzymania stylu wypowiedzi. Werset ten w całości liczy 25 zaimków, jak żaden inny w Koranie. To tłumaczy użycie zaimka ({ich}” [Ahkam al-Qur’an, 3/326]
Al-Alussi powiedział: „Al-Fakhr ar-Razi nie rozróżnia (w tej kwestii) pomiędzy muzułmanką, a niemuzulmanką. Dodaje, że poprzez wyrażenie {lub ich kobietami} rozumiemy wszystkie kobiety, a to co mówią poprzednicy powinno zostać uznane za preferencje.” Po czym dodaje: „Nie jest wygoda dla współczesnych nam (kobiet) zasłaniać się przed niemuzułmankami.” [Tafsir d’al-Alussi, 19/143]
Muhammad Fouad powiedział: „Jeśli ta opinia była wygodniejsza w ich czasach, nie ma wątpliwości, iż jest bardziej dostosowana, wygodna i łatwa w praktyce, szczególnie dla tych, które zmuszone są przebywać w krajach niemuzułmanów, gdzie muzułmanki i niemuzułmanki mieszają się że sobą, a warunki życiowe stanowią komplikacje, zatem zasłanianie się w obecności niemuzułmanek napotyka wiele trudności. Z pewnością, należymy do Allaha i to do Niego powrócimy…”
Jedenaste, kobieta musi odkryć swoją twarz i dłonie, gdy jest w stanie ihram w czasie pielgrzymki malej lub dużej. Zabronione jest jej nosić niqab czy rękawiczki, zważając na słowa Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim): „Kobieta w stanie ihram nie nosi niqabu, ani rękawiczek”. Jeśli pojawia się potrzeba zakrycia twarzy, w momencie gdy przechodzi obok niej mężczyzna, bądź jest ona piękna i wie, że mężczyźni na nią patrzą, może ona nałożyć chustę na swa głowę i zaciągnąć ją na twarz jak w hadisie Aiszy, która powiedziała: „Jeźdźcy przejeżdżali w pobliżu nas, gdy byłyśmy w stanie ihram wraz z Wysłannikiem Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Kiedy zbliżali się do nas, opuściłyśmy chusty na nasze twarze, a gdy nas mijali, odkrywałyśmy się”. Al-Dżaziri przekazuje, że kobieta może zakryć twarz jeśli mijają ją obcy. Nie jest przeszkoda wówczas zakrycie twarzy zasłoną, jest to ułatwienie, które znosi trudności i zażenowanie. [Al-Fiqh ala al-madhahi al-arba’a, 1/645]
W tych sytuacjach, według prawoznawców i opinii ulema. jest dozwolone kobiecie odkryć twarz. Jednak należy jeszcze poruszyć jedna kwestie, chodzi o okoliczności zmuszające muzułmankę do odkrycia twarzy, co sądzić na ten temat?
Dwunaste, przymus odkrycia twarzy: autorytarne reżimy ustanowiły niesprawiedliwe zasady niezgodne z islamem i będące buntem przeciwko Allahowi i jego Wysłannikowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), zabraniające muzułmance nosić zasłonę. Co gorsza, siłą zdarto zasłony niektórym muzułmankom. Wszelkie rodzaje wymuszania łapówek, represji i terroryzmu zostały popełnione i zaczęto prześladować muzułmanki w niektórych krajach europejskich. Niektóre spotkały się z przemocą. W takiej sytuacji dozwolone jest kobiecie w razie zaistniałej konieczności, gdy pewna jest ona, że ucierpi wiele krzywd odkryć twarz. A to dlatego, że lepiej jest zastosować opinie słabą niż cierpieć z rąk złych ludzi.
Jeśli zostało dozwolone muzułmance odsłonić twarz w okolicznościach cytowanych powyżej, w których nie było przymusu, musi być jej to dozwolone, grozi jej poniesienie wielu krzywd. Jest tak tym bardziej, gdy zasłona czyni z niej cel dla tych, którzy będą aprobowali zedrzeć ją z niej, bądź będą jej grozić przemocą. Przymus zezwala na to co zabronione, jednak konieczność musi się ograniczyć wyłącznie do sytuacji koniecznych, jak precyzują ulema. Należy dokładnie zanalizować wymogi zaistniałych okoliczności, biorąc pod uwagę warunki życia kobiet muzułmańskich i wyciągnąć wnioski z prób i postaw, którym inni stawili czoło, aby dobrze ocenić konieczność i nie pozwolić, aby ocena ta była wynikiem naszych pasji bądź, słabości.
W wymienionych okolicznościach dozwolone jest kobiecie odkryć twarz, jednak nie może ona pokazywać biżuterii, ani stosować makijażu, gdyż zabronione jest jej pokazywanie się mężczyznom będąc ozdobiona biżuterią, jak uważają wszyscy prawoznawcy, biorąc pod uwagę słowa Najwyższego: {i żeby nie pokazywały swych ozdób} [Koran 24 : 31], a także ponieważ nie istnieje ku konieczność ani potrzeba. [Hijab al-mar’a al-muslima bayna intihal al-mubtilina wa t’awil al-jahilina, str. 239]
Prosimy Allaha o poprawienie warunków, w których żyją kobiety muzułmańskie. Niech Allah błogosławi naszego Proroka Muhammada.
Islam Q&A; Szeich Muhammed Salih Al-Munadżdżid
przekład: Żaneta
zob. też