Szeich Ibn Baz powiedział: „Nie wolno muzułmaninowi dotykać Koranu kiedy nie jest w stanie łudu, zgodnie z większością uczonych. Taki pogląd podzielali czterej imamowie (oby Allah był z nich zadowolony) i ten pogląd prezentowały fatwy Towarzyszy Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nimi).
Istnieje autentyczny (sahih) hadis dotyczący tego co zostało przekazane od Amr ibn Hazm, który powiedział, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) napisał do ludności Jemenu: „Nikt nie powinien dotykać Koranu, za wyjątkiem tego, kto jest czysty (tahir).” […]
Skoro wiadomym jest, że Koranu wolno dotykać tylko wtedy, kiedy jest się w stanie czystości rytualnej (oczyszczonym zarówno z większej jak i mniejszej nieczystości), wobec tego to samo odnosi sie do przenoszenia Koranu z miejsca na miejsce, jeśli osoba, która go przenosi nie jest tahir. Jednakże, jeśli człowiek dotknie Koranu lub przesunie go (przeniesie) używając rzeczy, która „oddzieli” go od Księgi (np. opakowania) wówczas jest to dozwolone. […] Odnośnie recytacji Koranu z pamięci, jest ona dozwolona dla człowieka który nie jest w stanie łudu, może on również czytać go, jeśli Koran jest trzymany przez kogoś, kto prosi, aby np. go poprawić (sposób recytacji).
Jeśli człowiek jest dżunub, tzn. w stanie większej nieczystości, nie powinien on recytować Koranu, ponieważ zostało przekazane przez Proroka, że przed recytacją Koranu powstrzymywała go tylko większa nieczystość (dżanaba). [Ahmad]
przekazał z sahih isnad od Ali, że Prorok wyszedł z toalety i wyrecytował coś z Koranu. Powiedział: „To jest dozwolone dla tego, kto nie jest dżunub; ten kto jest dżunub nie powinien tego (recytacji) robić, nawet jednego Ajatu (wersetu).”
Chodzi o to, że ten, kto jest dżunub nie powinien recytować Koranu ani z Mus-haf ani z pamięci, dopóki nie weźmie kąpieli (ghusl). Ten, kto naruszył swoje łudu i jest w stanie mniejszej nieczystości może recytować Koran z pamięci lecz nie powinien dotykać Mus-haf.” [Fatawa al-Szeich Ibn Baz, 10/150]
Szeich al-Islam Ibn Tajmija powiedział: „Wszystko na czym jest Koran, podlega takim samym zasadom jak Mus-haf, jeśli jest na tym tylko Koran, jednakże jeśli są na tym inne rzeczy poza Koranem, wówczas zasada uzależniona jest od tego – co przeważa. Wolno dotykać książek takich jak tafsîr, hadisy, i eseje – w których jest trochę Koranu.” [Szarh al-Udda, 1/385]
Przekład Umm Sultan