choroba uniemożliwiająca użycie wody a oczyszczenie

PYTANIE: Moja żona cierpi na chorobę, która uniemożliwia używanie wody. Choruje od trzech tygodni. Czy jest zabronionym (haram) dla mnie współżycie z żoną w tym okresie, albowiem nie może ona wziąć kąpieli (ghusl) z tytułu nieczystości po odbytym akcie seksualnym (dżanaba)? Czy mogę zaspokoić moje pożądanie z nią i pozwolić jej zrobić tajammum?

ODPOWIEDŹ: Nie ma nic złego w tym, abyś współżył z żoną, nawet w sytuacji jak opisano powyżej, kiedy żona nie może użyć wody ze względu na chorobę. Wystarczy, jeśli zrobi tajammum dopóki Allah jej nie uzdrowi i dopóki nie może wziąć kąpieli (ghusl).

Abu Zarr powiedział: „Zatrzymałem się w miejscu, które było z dala od jakiegokolwiek źródła wody i była ze mną moja żona. Stałem się dżunub (po stosunku) i modliłem się bez oczyszczenia (nie wykonał ani tajammum ani ghusl). Przyszedłem do Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i on powiedział mi, abym użył wody i wykonał ghusl. Potem powiedział: „Czysta ziemia jest środkiem oczyszczenia, nawet jeśli nie możesz znaleźć wody przez dziesięć lat.” [Abu Dałud 333, uznany za autentyczny (sahih) przez szeicha al-Albani w Sahih Abi Dałud]

Niektórzy uczeni uznali za niepożądane (makruh) dla mężczyzny współżycie z żoną (stosunek seksualny), kiedy nie ma wody, za pomocą której mogliby wziąć kąpiel (ghusl). Ale poprawny pogląd brzmi, że nie jest to makruh, ze względu na hadis od Abu Zarra, przytoczony powyżej. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie powiedział mu, aby tego nie robił, lecz powiedział mu, że tajammum wystarczy dopóki nie znajdzie wody i nie będzie mógł wziąć kąpieli (ghusl).

Ibn Qudama powiedział, po przytoczeniu poglądu tych, którzy uważają że jest to niepożądane (makruh): „Bardziej prawdopodobnym jest, iż odbycie stosunku z żoną jest dozwolone i nie jest to niepożądane (makruh), ponieważ Abu Zarr przekazał: „Prorok powiedział: …” - tutaj przytoczył hadis jak wyżej. Ibn Abbas współżył ze swą niewolnicą, kiedy nie miał dostępu do wody i prowadził modlitwę dla swych towarzyszy, pośród których był Ammar, i oni go nie krytykowali. Ishaq ibn Rahałaj powiedział: „To jest sunna, którą przekazano od Proroka odnośnie Abu Zarra, Ammara i innych.” [al-Mughni, 1/171] I Allah wie najlepiej.

Islam Q&A

Przekład Umm Sultan