PYTANIE: 1) Czy jest w porządku dawanie sadaqa niemuzułmanom, zwłaszcza w tym kraju? 2) Ktoś (prawdopodobnie muzułmanin) prosi o określoną sumę pieniędzy. Jak islam odnosi się do takiej sytuacji? Proszę także wspomnieć o sytuacji, kiedy żebrzący jest niemuzułmaninem.
3) Czy takie same zasady jak dla powyższych dwóch pytań można zastosować w odniesieniu do żebraka, który jest pod wpływem narkotyków/alkoholu itp.? Istnieje prawdopodobieństwo, że mogą oni użyć pieniędzy dla złych celów.
Chwała Allahowi.
1 – Jest dozwolone dawanie jałmużny – innej niż darowizna obowiązkowa (zakat) – biednym niemuzułmanom, zwłaszcza, jeśli są oni krewnymi, pod warunkiem, że nie należą oni do ludzitoczących wojnę przeciw nam i nie popełnili aktów agresji, które mogłyby uniemożliwić nam życzliwe traktowanie ich. Allah mówi (interpretacja znaczenia):
„Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych! Bóg zabrania wam tylko, abyście sobie brali za opiekunów tych, którzy was zwalczali z powodu religii i którzy was wypędzali z waszych domostw, przyjaciół tych, którzy pomagali przy wypędzaniu was. Ci, którzy ich biorą za przyjaciół, są zalimun (ludźmi czyniącymi zło, nieposłusznymi Allahowi).” (Koran, 60:8-9).
Asma bint Abi Bakr (oby Allah był z niej zadowolony) powiedziała: „Przyszła do mnie moja matka, kiedy jeszcze była muszrikah (politeistką) – w czasie, kiedy pomiędzy Kurajszytami a Wysłannikiem Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) istniał pakt pokoju – w towarzystwie swojego ojca. Skonsultowałam się z Wysłannikiem Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), pytając: „O Wysłanniku Allaha, przyszła do mnie moja matka z prośbą o pomoc. Czy powinnam podtrzymywać więzy rodzinne z nią?” On odpowiedział: „Tak, podtrzymuj więzi rodzinne z nią.” (Zrelacjonował al-Buchari, rn 2946).
Zostało przekazane, że pewna żydówka przyszła do Aiszy (oby Allah był z niej zadowolony), żebrząc, a ona coś jej dała. Żydówka powiedziała do Aiszy: „Oby Allah chronił cię od kary grobowej”. Aiszy się to nie spodobało. Kiedy zobaczyła Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), spytała go o to, a on odpowiedział: „Nie”. Aisza powiedziała: „Później, Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Zostało mi objawione, że zostaniesz wypróbowana w grobie”. (Musnad Ahmad, no. 24815).
Te dwa hadisy wskazują na to, że dozwolonym jest dawać jałmużnę niewiernym. Jednak nie jest dozwolone dawanie funduszy na zakat biednym spośród niewiernych, gdyż zakat może być dany jedynie muzułmanom, aby wydawali oni na biednych i potrzebujących spośród nich, co zostało powiedziane w wersecie dotyczącym zakatu.
Imam al-Szafa’i powiedział: „Nie ma nic złego w dawaniu jałmużny politeiście jako czyn nafilah (nadobowiązkowy), ale nie ma on prawa do obowiązkowej darowizny (zakat). Allah pochwalił ludzi, którzy – jak Sam mówi (interpretacja znaczenia): „dają pożywienie - z miłości do Niego - biednemu, sierocie i niewolnikowi.” (Koran, 76:8).” (Kitab al-Umm, część 2).
Dawanie jałmużny biednym muzułmanom jest lepsze i właściwsze, ze względu na to, że wydawanie na nich pomaga im w posłuszeństwie Allahowi, oraz pomaga im tak w sprawach tego życia, jak i w sprawach duchowych. Pomaga ona wzmocnić więzi pomiędzy muzułmanami, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy biedni spośród muzułmanów znacznie przewyższają swą liczebnością bogatych. A Allah jest Tym, którego pomocy poszukujemy.”
2 – Jeśli osoba prosząca o pieniądze jest muzułmaninem i zdecydowanie jest w potrzebie, wtedy daj mu co możesz jako jałmużnę. To samo dotyczy osoby nie będącej muzułmaninem. Jednak lepiej jest (dawać) potrzebującym muzułmanom, aby powstrzymać ich od żebrania na ulicy. Jeśli nie mają oni innego wyjścia, powinni iść do muzułmańskich organizacji dobroczynnych, które istnieją po to, aby przekazywać pieniądze z darowizn biednym i potrzebującym. Podobnie ci, którzy chcą przekazać darowiznę, także mogą skontaktować się z organizacjami dobroczynnymi, aby ich darowizna dotarła do tych, którzy na nią zasługują.
3 – Jeśli osoba prosząca o pieniądze – bez względu na to, czy jest muzułmaninem, czy niewiernym – prosi o nie po to, aby popełnić grzech i kupić coś, co jest zabronione, wtedy nie jest dozwolonym dawać mu jałmużny, ponieważ czyniąc to pomaga im się w popełnieniu czynu zakazanego. Allah mówi (interpretacja znaczenia):
„Wspomagajcie się wzajemnie w pobożności i bogobojności! Ale nie wspomagajcie się wzajemnie w grzechu i wrogości!” (Koran, 5:2)
A Allah wie lepiej.
Islam Q&A
Szeich Muhammed Salih Al-Munadżdżid
przekład: Monika M.
PYTANIE: Czy jest dozwolone dawanie jałmużny niemuzułmanom, jeśli są w nagłej potrzebie? Czy osoba dająca taką jałmużnę zostanie nagrodzona?
ODPOWIEDŻ: Chwała Allahowi. Jest dozwolone dawanie jałmużny niemuzułmanom i taki czyn zostanie nagrodzony, jeśli są oni w potrzebie, jednak nie powinno im się dawać obowiązkowej jałmużny, tj. zakat, chyba że są oni tymi, których serca można zmiękczyć (tzn. są bliscy przyjęcia islamu). Warunkiem dawania jałmużny niemuzułmanom jest to, że nie powinni oni być zaangażowani w walkę z muzułmanami, ani nie mogą wyganiać ich z domów, ponieważ jałmużna w takim przypadku będzie postrzegana jako pomoc im w toczeniu wojny przeciw muzułmanom. (Fataawa Mutanawwi’ah szeich Ibn Uthaymiin, 521).
Allaah mówi (interpretacja znaczenia):
„Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych! Bóg zabrania wam tylko, abyście sobie brali za opiekunów tych, którzy was zwalczali z powodu religii i którzy was wypędzali z waszych domostw, przyjaciół tych, którzy pomagali przy wypędzaniu was. Ci, którzy ich biorą za przyjaciół, są zalimun (ludźmi czyniącymi zło, nieposłusznymi Allahowi).” (Koran, 60:8-9).
Muzułmanie przede wszystkim powinni dawać jałmużnę ich muzułmańskim braciom, którzy są w potrzebie, a jest ich mnóstwo. A Allah wie lepiej.
przekład: Monika M.