przekład Koranu a niemuzułmanin

PYTANIE: Czy jest dozwolonym wręczenie kopii Koranu niemuzułmaninowi? Co oznaczają wersety 77-79 sury Wydarzenie? Dlaczego siostra Umara (al-Chattab – przyp. tłum.) nalegała, aby wykonał on ablucję zanim dała mu zwój z surą Ta-Ha, kiedy był on wciąż niemuzułmaninem?

ODPOWIEDŹ: Niektórzy uczeni twierdzą, że nie jest dozwolonym dawanie (kopii) Koranu niemuzułmanom. Obawiają się, że niemuzułmanie mogą nie okazać należytego szacunku Koranowi lub użyć go w niewłaściwy sposób (nadużyć). Jeśli podejrzewamy, że dana osoba może użyć Koranu w nienależyty sposób, nie jest dozwolonym dawanie jej jego kopii. Z drugiej strony, jeśli czujemy, że ta osoba potraktuje Koran z należytym szacunkiem i chce go przeczytać aby go zrozumieć, wówczas możemy jej go dać. Prorok wysyłał listy do władców sąsiednich państw i w ich treści umieszczał wersety Koranu, wiedząc, że ci władcy nie byli muzułmanami. Nie powinniśmy zapominać w związku z tym, że Koran dotyczy całej ludzkości i my musimy go ludziom przekazać. Jest naszym obowiązkiem przekazanie posłania dla nich, i wezwanie ich do przyjęcia islamu. A zatem, jeśli odkryjemy, iż któryś z nich chce dowiedzieć się więcej o islamie, najlepszym źródłem wiedzy jest Koran.

Werset, o który pytasz można przetłumaczyć w następujący sposób (interpretacja znaczenia):

[Koran 56:77-79] {Zaprawdę, to jest Koran szlachetny, zawarty w Księdze ukrytej (dobrze strzeżonej), dotykają go tylko oczyszczeni.}

– wielu uczonych twierdzi, że słowo ‘oczyszczeni’ odnosi się do aniołów, które Allah uczynił czystymi. Tylko one mogą dotknąć Strzeżonej Księgi w niebiosach, w której jest zapisany Koran. Niektórzy ludzie uważają, że wersety te oznaczają, że tylko ten kto wykonuje ablucję może trzymać Koran w rękach. Ale wersety Koranu nie popierają tego, ponieważ dokonanie ablucji jest aktem oczyszczenia, który wybiera człowiek. Nie stajemy się ‘oczyszczeni’ w jej rezultacie. Oczyszczenie do którego odnoszą się wersety Koranu dokonuje się przez Allaha. A zatem, jest to odniesienie do aniołów.

Sytuacja, do której się odnosisz, miała miejsce kiedy Umar, dowiadując się, że jego siostra i jej mąż przyjęli islam, poszedł do nich, grożąc, że ją zabije. Wtedy, Umar był jeszcze niewiernym. Jego szwagier schował się w głębi domu, a siostra Umara, Fatima, otworzyła drzwi. Potwierdziła, że jest muzułmanką i Umar uderzył ją w twarz. Uderzenie było tak silne, że na je twarzy pojawiła się krew. Mimo, swej gwałtowności, Umar miał łagodne serce. Zrobiło mu się żal siostry kiedy ujrzał jak krwawi. Polecił, aby dala mu zwój z którego czytała. Powiedziała mu, że ponieważ jest on niewiernym, nie powinien go dotykać dopóki się nie oczyści. Umar wykonał ablucje, a ona dała mu zwój do czytania. Był on poruszony wszechmocna logiką (tego co czytał – przyp. tłum.) i przyjął islam.

Nie możemy jednak przyjmować tego wydarzenia, jako podstawy formułowania zasad dotyczących dotykania Koranu przez niewierzących (niemuzułmanów), ponieważ Fatima działała pod wpływem chwili. Prawdopodobnie, chciała, aby jej brat uspokoił się przed czytaniem Koranu. Myślała, że jeśli umyje twarz i dłonie, to wywrze to na niego wspaniały wpływ. Miała racje. Nie miała na myśli tego, że zostanie on oczyszczony przez ablucję, ponieważ niewierzący nie może oczyścić się w ten sposób. Ablucja nic nie oznacza, jeśli wykonuje ją niewierzący (niemuzułmanin). Fakt, że Koran opisuje niewiernych jako nieczystych oznacza tylko nieczystość umysłu, która nie jest usuwana przez ablucję. Usuwana jest ona (nieczystość umysłu) przez przyjęcie islamu. Z drugiej strony, ablucja jest oczyszczeniem umysłu dla muzułmanów, wprawiając ich umysł w należyty stan, aby mogli zwracać się do Allaha w ich modlitwach.

przekład Majida