chcę przyjąć islam, ale nie chcę zostawić niewierzacego męża
PYTANIE: W centrach islamu oraz zapraszając kobiety do islamu, napotykamy problem związany z przywiązaniem żony do męża, który nie chce przyjąć islamu. Jest rzeczą bardzo trudną dla kobiety poświęcenie jej małżeństwa, zwłaszcza kiedy są dzieci a mąż traktuje ją dobrze, i ona bardzo go kocha. Wiemy, że jeśli kobieta przyjmie islam, nie jest dla niej dozwolone pozostawanie w związku małżeńskim z niewierzącym mężczyzną, ponieważ Allah mówi (interpretacja znaczenia):[Koran 60:10] {…one nie są dozwolone (jako żony) dla niewiernych ani niewierni nie są dozwoleni (jako mężowie) dla nich…}.
W jaki sposób mamy podejść do tego problemu? Czy możemy skupić się na kwestii przyjęcia islamu przez kobietę i pominąć pozostały aspekt?
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi. Zadaliśmy kilka pytań szeichowi Muhammadowi ibn Salih al-Usajmin:
1) Pytanie: Kobieta mówi, chce zostać muzułmanką, a mój mąż jest dobry i nie chcę się z nim rozstać. Co powinnam zrobić?
Odpowiedź: „Musi go zostawić, ale czy jest możliwym aby zaprosiła go do islamu? Powinna powiedzieć: „Chce zostać muzułmanką, ale jeśli zostanę muzułmanką, nasze małżeństwo zostanie unieważnione i anulowane, chyba że ty też przyjmiesz islam.’ Można mieć nadzieję, iż jeśli kobieta powie to mężowi, on również przyjmie islam.’”
2) Pytanie: Jeśli on przyjęła islam, czy może zostać w domu jej męża – zapraszając go do islamu, czy powinna go opuścić?
Odpowiedź: „Jeśli ma nadzieję, iż jej mąż zostanie muzułmaninem, może zostać w jego domu do końca okresu oczekiwania na uprawomocnienie się rozwodu (idda).”
3) Pytanie: Czy może ona odkryć się (przebywać bez hidżabu) w okresie oczekiwania (idda) czy nie?
Odpowiedź: „Dla bezpieczeństwa, nie powinna się odkrywać, ponieważ nie ma pewności, iż jej mąż przyjmie islam.”
4) Pytanie: Czy powinna przebywać z nim sam na sam?
Odpowiedź: „Nie powinna przebywać z nim sam na sam.”
5) Pytanie: Jeśli fakt, iż powiemy jej to (powyższe), może odwrócić ją (zniechęcić) od islamu, czy możemy zgodnie z szariatem ukryć drugą część odpowiedzi, i powiedzieć jej: „Przyjmij islam, a potem powiemy ci o regułach dotyczących przebywania z twoim mężem”?
Odpowiedź: „Nie, jeśli tak powiemy, a potem opowiemy jej o regule i ona opuści islam, to tylko pogorszy sprawę. Dla tego powodu Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział Aliemu ibn Abi Talib, kiedy wysyłał go do mieszkańców Chajbar: ‘Zaproś ich do islamu, a potem powiedz im jakie obowiązki mają wypełniać względem Allaha.’”
6) Pytanie: A zatem, jeśli ona teraz będzie nadal żyła z jej mężem, po tym jak stanie się muzułmanką, czy jest ona winna większego grzechu (kabira)?
Odpowiedź: „Tak jest w tym przypadku, i nie powinna obstawać przy cudzołóstwie (zina).”
7) Pytanie: Pokrótce, jakiej odpowiedzi powinniśmy jej udzielić?
Odpowiedź: „Powiedzcie jej: ‘Przyjmij islam, i wiedz, że jeśli przyjmiesz islam a twój mąż nie, wasze małżeństwo zostanie anulowane i unieważnione.’ [....] Kiedy taka kobieta zostanie muzułmanką i zostawi jej męża, jeden z braci muzułmanów powinien się z nią ożenić i wziąć jej dzieci do swojej rodziny, lub muzułmanie o dobrych serach powinni podjąć się odpowiedzialności łożenia na nią i jej dzieci.” [...]
Szeich Muhammad ibn Salih al-Usajmin
E.