PYTANIE: Zawsze staram się odmawiać modlitwę o czasie, mam jednak 18 miesięczne dziecko i czasami nie ma nikogo, kto mógłby go popilnować, kiedy się modlę. Problem polega na tym, iż kiedykolwiek odmawiam w jego pobliżu modlitwę, siada przede mną i przeszkadza mi. Moje pytanie brzmi: czy moja modlitwa nie zostanie zaakceptowana, kiedy dziecko tak robi, i również, czy lepiej jest opóźniać modlitwę, nawet jeśli oznaczałoby to, iż ją opuszczę i uczynię ekspiację (qada)?
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi, Panu Światów i błogosławieństwa z naszym Prorokiem Muhammad i jego rodziną i towarzyszami. Muzułmanin musi odmawiać modlitwy w określonym czasie i nie wolno mu ich opóźniać bez przyczyny (dozwolonej w szariacie – przy. tłum), ponieważ Allah mówi (interpretacja znaczenia):
[Koran 4:103] {Zaprawdę, modlitwa została nałożona na (jest obowiązkiem) wiernych o wyznaczonych godzinach}
- to oznacza, że modlitwa obowiązuje o określonych godzinach, i nie powinna być odmawiana wcześniej lub opóźniania. Czas jest najważniejszym warunkiem modlitwy: jeśli człowiek nie jest w stanie wypełnić niektórych warunków modlitwy, wciąż powinien ją odmówić w najlepszy sposób w jaki może, w ramach określonego czasu i nie powinien jej opóźniać. Jedną z rzeczy, które wskazują na powagę czasów modlitwy w szariacie, jest fakt, iż jeśli muzułmanin nie może znaleźć wody (na łudu lub ghusl) powinien wykonać tajammum (suchą ablucję za pomocą ziemi lub piasku) i odmówić modlitwę, nawet jeśli jest pewien, iż znajdzie wodę po upływie czasu modlitwy.
Fakt, iż dziecko przechodzi przed matką, kiedy ta się modli, nie wpływa na modlitwę i nie unieważnia jej.
Przekazano, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) trzymał małą dziewczynkę, kiedy się modlił, podnosił ją, kiedy się prostował (stawał) i stawiał na ziemi, kiedy wykonywał pokłon na ziemi (sudżud). Abu Qutadah al-Ansari przekazał: „Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) modlił się trzymając Umamah, córkę Zajnab bint Rasulullah. Według przekazu Abul-as ibn Rabiah ibn Abdul-Szams, kiedy (Prorok) wykonywał pokłon na ziemi, kładł ją na ziemi, a kiedy wstawał, podnosił ją.” [Bukhari 486, Muslim 844]
Przekazano również, że Prorok pozwolił małemu chłopczykowi siedzieć mu na ramionach, kiedy omawiał modlitwę.
Przekazał Abdullah ibn Szaddad od ojca: „Pewnej nocy Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) wyszedł by poprowadzić dla nas modlitwę magrib lub isza, i niósł Hasana lub Husajna. Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) stanął na przedzie i położył (dziecko na ziemi), potem powiedział takbir („Allahu Akbar”) i zaczął modlitwę. Podczas modlitwy, wykonał pokłon i wykonał go długo. Mój ojciec powiedział: ‘Podniosłem głowę i zobaczyłem dziecko na plecach Wysłannika Allaha, kiedy on wykonywał pokłon, wiec wróciłem do mego pokłonu.’ Kiedy Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) skończył się modlić, ludzie powiedzieli: ‘Wysłanniku Allaha, podczas modlitwy wykonałeś tak długo pokłon, że pomyśleliśmy, iż cos się stało lub iż doświadczasz objawienia.’ Powiedział: ‘Nic się nie stało, mój syn (tzn. wnuk) jechał na moich plecach, wiec nie chciałem mu przeszkadzać, dopóki nie miał dosyć.’” [al-Nisai 1192; zaklasyfikowany jako autentyczny przez szeicha al-Albani w „Sahih Sunan al-Nisai” 1/246]
Jeśli podniesiesz dziecko i położysz je na ziemi, podczas modlitwy, nic złego się nie stanie. Odmawiaj modlitwy o wyznaczonym czasie. Oby Allah pomógł nam i tobie czynić to, co dobre.
Szeich Muhammad Salih Al-Munadżdżid
Przekład Umm Sultan