PYTANIE: Oby Allah wynagrodził wam wasze starania. Jak muzułmanie, w czasach naszego Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), odróżniali się od niewiernych (kuffar) w sposobie ubierania? Czy niewierni (kuffar) w Mekce również nosili długie ‘suknie’ (znane dzisiaj powszechnie jako kurty, dżallabije itd.) i czy wobec tego ubieranie luźnej ‘sukni’ może być nazywane islamskim stylem ubierania się?
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi.
Ubrania są jednym z błogosławieństw, jakimi Allah obdarzył swoje sługi. Zasłaniają one aurę i chronią przed upałem oraz zimnem. Allah obdarzył ludzi tym błogosławieństwem, jak mówi (interpretacja znaczenia):
[Koran 7:26] {O synowie Adama! My zesłaliśmy wam ubranie, aby zakryło waszą nagość i ozdoby; lecz szata bogobojności jest lepsza. Takie są znaki Allaha, może oni sobie przypomną!}
[Koran 16:81] {Allah dostarczył wam z tego, co stworzył, cienie; przygotował dla was w górach schronienie; oraz ubrania, które was chronią przed gorącem, i ubrania, które was chronią przed wzajemną gwałtownością. Tak dopełnia On Swojego dobrodziejstwa dla Was! Być może wy się poddacie całkowicie!}
Podstawowa zasada dotycząca ubrań mówi, że są one dozwolone, i że muzułmanin może ubierać cokolwiek zechce z rzeczy, które sam wykonał lub, które wykonali dla niego inni muzułmanie czy niemuzułmanie. Tak czynili Towarzysze (Sahaba) (oby Allah był z nich zadowolony) w Mekce i wszędzie indziej. Ci, którzy zostali muzułmanami nie nosili jakiejś specjalnej odzieży, która była przeznaczona tylko dla niech. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nosił syryjskie ubrania i jemeńskie peleryny, a ludzie, którzy je wykonali nie byli muzułmanami.
To, co istotne to, by ubrania spełniały warunki ustalone przez szariat.
Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zabronił upodabniania się do kuffar w ubieraniu się oraz na inne sposoby. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Ktokolwiek naśladuje ludzi, jest jednym z nich.” [Abu Dałud, 4031; sklasyfikowany jako autentyczny (sahih) przez al-Iraqi w Tachrij Ihja Ulum al-Din (1/342) oraz przez al-Albani w Irła al-Ghalil, 5/109]
On (Prorok) również szczegółowo zabronił nam naśladowania ich (niewiernych) w ubiorze. Przekazał Abdullah ibn Amr ibn al-As (oby Allah był z niego zadowolony), że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) widział go ubranego w dwa stroje zafarbowane szafranem i powiedział: „To są stroje niewiernych (kuffar), nie ubieraj ich.” [Muslim, 2077]
Muslim przekazał od Umar, że napisał on do muzułmanów w Azerbejdżanie, mówiąc: „Strzeżcie się zbytków/przepychu i ubiorów ludzi politeizmu (szirk).” [Muslim, 2069]
Ubrania niewiernych (kuffar), które są zakazane dla muzułmanów, to te, które są noszone wyłącznie przez kuffar i przez nikogo innego. Jeśli chodzi o te noszone zarówno przez kuffar jak i przez muzułmanów, nie ma nic złego w ubieraniu ich i nie jest to znienawidzone (makruh), ponieważ kuffar nie są ich jedynymi użytkownikami.
Uczeni Stałego Komitetu do spraw Fatw zostali zapytani o formy naśladowania kuffar (niewiernych), które są zabronione. Udzielili oni następującej odpowiedzi:
„To, co jest zabronione jeśli chodzi o naśladowanie kuffar (niewiernych), to upodabnianie się do nich w ich zwyczajach, które są wyłącznie ich zwyczajami, lub w wierzeniach religijnych oraz aktach czci, które są ich wymysłem, jak na przykład upodabnianie się do nich poprzez golenie brody.
Jeśli chodzi o noszenie spodni, garniturów itp., podstawową zasadą jest, że wszystkie rodzaje ubrań są dozwolone, ponieważ przyjęło się je nosić. Allah mówi (interpretacja znaczenia):
[Koran 7:32] {Powiedz (O Muhammadzie): „Któż uznał za zakazane ozdoby Allaha, które on przygotował dla Swoich sług, jak i dobre (dozwolone) rzeczy pochodzące z jego zaopatrzenia?”}
Wyjątkiem od tego jest przypadek, co do którego istnieje dowód z szariatu, że jest on zabroniony lub makruh, tak jak na przykład jedwab dla mężczyzn, lub to, co odkrywa aurę, ponieważ jest cienkie i ukazuje kolor skóry (tzn. jest przezroczyste – przyp. tłum.), lub ponieważ jest obcisłe i ukazuje kształty aury - ponieważ w takim przypadku jest to równoznaczne z pokazywaniem, a pokazywanie jest zabronione (haram). Podobnie, ubrania noszone wyłącznie przez niewiernych (kuffar) są niedozwolone dla mężczyzn i dla kobiet, ponieważ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zabronił naśladowania ich (niewiernych). Nie jest również dozwolone dla mężczyzn noszenie ubrań kobiet, lub dla kobiet – noszenie ubrań mężczyzn, ponieważ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zabronił mężczyznom upodabniać się do kobiet i kobietom upodabniać się do mężczyzn.
Noszenie spodni nie jest czymś zastrzeżonym dla niewiernych (kuffar), ponieważ jest to coś, co noszą zarówno muzułmanie, jak i niewierni w wielu krajach. Raczej są w niektórych krajach ludzie (muzułmanie), którzy nie lubią nosić takich ubrań, ponieważ nie są do tego przyzwyczajeni i jest to przeciwieństwem powszechnego stylu ubierania się (w ich kraju), nawet jeśli jest to styl przyjęty pośród innych muzułmanów. Ale jeśli muzułmanin jest w kraju, w którym ludzie nie przywykli do tego typu ubrań (tj. np. spodni – przyp. tłum.), lepiej dla niego, by nie ubierał się w nie na czas modlitwy, podczas publicznych spotkań lub na ulicy. [Koniec cytatu].” [Fatawa al-Lajna al-Daima, 3/307-309]
Uczeni Stałego Komitetu powiedzieli również: „Muzułmanie i muzułmanki powinni gorliwie przestrzegać islamskich zwyczajów oraz postaw, oraz podążać islamską drogą w okazywaniu radości oraz smutku, w stylu ubierania się, jedzeniu, piciu i innych kwestiach. Nie jest dla nich dozwolone naśladowanie kuffar w ich stylu ubierania się, poprzez noszenie ubrań obcisłych, które ukazują kształt aury, lub poprzez noszenie cienkich i przezroczystych tkanin, które ukazują aurę lub nie skrywają jej właściwie, lub poprzez noszenie ubrań krótkich, które nie okrywają klatki piersiowej, przedramion, szyi, głowy czy twarzy. [Koniec cytatu].” [Fatawa al-Lajna al-Daima, 3/306, 307]
Szeich Muhammad ibn Salih al-Usajmin (oby Allah się nad nim zmiłował) - zapytany o definicję naśladowania niewiernych (kuffar) - odpowiedział: „Definicją naśladowania ich, jest robienie tego, co jest charakterystyczne wyłącznie dla nich (niewiernych), a zatem naśladowanie kuffar odnosi się do muzułmanów czyniących coś, co jest wyraźnie charakterystyczne i wyłączne dla kuffar. Jeśli chodzi o rzeczy, które zostały szeroko rozpowszechnione wśród muzułmanów i nie są już one czymś, co odróżnia niewiernych od muzułmanów, wówczas nie jest to naśladownictwo i wobec tego nie jest to haram, o ile nie jest to haram z jakiegoś innego powodu.”
To, co powiedzieliśmy jest potwierdzone przez te słowa i zostało to wyjaśnione w podobny sposób przez autora Fath al-Bari, kiedy powiedział [10/272]: „Niektórzy z salaf uważają za makruh noszenie burnusa[1] , ponieważ był to strój mnichów. Zapytano o to Malika, który powiedział: Nie ma w tym nic złego. Powiedziano mu: Ale to są ubrania chrześcijan. On odrzekł: Są tu noszone. Koniec cytatu.” Moja opinia: byłby to silniejszy dowód, gdyby Malik – kiedy został zapytany o to, czy burnus jest haram - zacytował jako dowód słowa Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim): „(Pielgrzym w ihram) nie powinien nosić koszuli, spodni, burnusa ...”
W al-Fath [10/307] zostało również powiedziane: jeśli powiemy, że ich jedwabne siodła są zabronione, ponieważ jest to naśladownictwo nie-Arabów, zatem jest to powód religijny, ale to był ich symbol w czasach, gdy byli oni niewiernymi, a teraz nie jest to coś charakterystycznego wyłącznie dla nich, więc to znaczenie (jako ich symbolu) już się do nich nie odnosi, więc jedwabne siodła nie są już makruh. A Allah wie najlepiej. [Madżmu Fatawa szeicha Ibn Usajmin, 12/290]
Szeich Salih al-Fałzan powiedział: „Jest dozwolone noszenie ubrań niewiernych tak długo, jak wiadomo, że nie są nieczyste (nadżis), ponieważ podstawowa zasada mówi, że rzeczy są czyste, i nie zmieniają tego wątpliwości. Więc to, co oni utkali (uszyli) i zafarbowali jest dozwolone, ponieważ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego Towarzysze ubierali rzeczy, które były utkane i zafarbowane przez niewiernych. [Koniec cytatu].” [al-Mulachchas al-Fiqhi, 1/20]
Podsumowując naszą odpowiedź: Jest zakazane (haram) dla muzułmanów naśladowanie niewiernych (kuffar) w rzeczach, które są charakterystyczne wyłącznie dla nich, zarówno w odniesieniu do ubrań, jak i czegokolwiek innego. Jednakowoż jeżeli coś nie jest wyłączne dla kuffar, wówczas nie ma w tym nic złego. A Allah wie najlepiej.
[1] Opończa z grubej białej wełny, z kapturem noszona przez Arabów; płaszcz z kapturem. (Wg. Słownika Wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego)
Przekład: Alina