relacje damsko-męskie wg islamu

PYTANIE: Poinformowałam przyjaciółkę, że kobieta nie może rozmawiać z mężczyzną z którym mogłaby wziąć ślub. My obie mamy różne opinie na ten temat. Zapytała mnie więc, czy możliwe jest spotkanie się i rozmowa z obcym mężczyzną bez ukrytych zamiarów i w dobrej intencji, w celu małżeństwa. Młodzi muzułmanie z mojego pokolenia flirtują ze sobą, spotykają się, całują, pieszczą. Czy mają oni do tego prawo? Moja przyjaciółka zapytała mnie, czy podczas postu bądź modlitwy można flirtować z mężczyzną. Odpowiedziałam jej, że kobieta może spotkać się z mężczyzną z którym zamierza się ożenić w obecności mahrama. Czy możecie mi odpowiedzieć, abym mogła ją poinformować. Dziękuję, salam.

ODPOWIEDŹ: Assalamu alajkum.

1. Każdy mężczyzna (lub kobieta) z którym jest dozwolone małżeństwo, jest uważany za obcego. Nazywa się taką osobę nie-mahram.

2. Czy mężczyzna może spojrzeć na obcą kobietę? Pytanie to dzieli uczonych. Według szkoły malikickiej, mężczyzna może spojrzeć tylko na twarz i dłonie obcej kobiety, pod warunkiem że nie ma ryzyka pokusy, i że celem jego spojrzenia nie jest czerpanie przyjemności. Początkowo opinia hanafitów była podobna do opinii malikitów, jednak później uznano spojrzenie na kobietę bez potrzeby makruh (niezalecane), nawet jeśli celem spojrzenia nie jest czerpanie przyjemności. Według szafiitów i hanbalitów, zabronione jest spojrzenie na twarz obcej kobiety, nawet jeśli nie ma ryzyka pokusy, za wyjątkiem sytuacji, gdy jest to koniecznością. Jest więc dozwolone, aby sędzia lub świadek spojrzał na obcą kobietę w czasie procesu, ponieważ jest to uważane za konieczność. To samo dotyczy transakcji handlowych lub wizyty medycznej. Jest to dozwolone także mężczyźnie chcącemu poślubić kobietę, może mu to pomóc w podjęciu decyzji (o ślubie). W tym wypadku, według szkoły hanbalickiej, mężczyzna może spojrzeć na twarz, ręce, szyje i stopy kobiety. Według pozostałych trzech szkół, może spojrzeć tylko na twarz.

3. Czy kobieta może patrzeć na obcego mężczyznę? I tutaj zdania się różnią. Według szkoły hanafickiej, kobieta może spojrzeć na ciało mężczyzny, za wyjątkiem sfery od pępka do kolan, pod warunkiem, że nie ma ryzyka pokusy, i że nie spogląda w celu czerpania przyjemności. Jest to też opinia szkoły szafiickiej i hanbalickiej. Malikici uważają, iż kobieta może spojrzeć tylko na twarz, dłonie i stopy mężczyzny, pod warunkiem że nie ma ryzyka pokusy ani nie czerpie z tego przyjemności. Kobieta ma prawo patrzeć na mężczyznę w intencji zamążpójścia.

4. Kontakt fizyczny. Uczeni są praktycznie jednomyślni w opinii, iż mężczyzna nie może dotknąć obcej kobiety za wyjątkiem sytuacji, gdy istnieje taka konieczność. Tak samo kobieta nie ma prawa dotknąć obcego mężczyzny.

5. Jest dozwolone mężczyźnie i kobiecie rozmawiać, gdy jest taka potrzeba (np. podczas transakcji handlowych). Jedynym warunkiem jest, aby kobiety zachowały poważny ton, nie mówiły głosem miękkim, melodyjnym i uwodzicielskim, który mógłby wzbudzić pożądanie u mężczyzn wątpliwej wiary.

6. Spotkanie. Islam zabrania kobiecie i mężczyźnie przebywania na osobności, bez obecności mahram. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: "Żaden mężczyzna nie przebywa na osobności z obcą kobietą, bez obecności szatana." Oznacza to, że w takiej sytuacji istnieje duże ryzyko popadnięcia w grzech.

Spróbujemy więc odpowiedzieć na pytanie: dozwolone jest kobiecie rozmawiać z mężczyzną w razie potrzeby. Jeśli za dyskusją tą kryją się dobre intencje, bez ukrytych zamiarów (np. myśl o związku), jest ona dozwolona pod kilkoma warunkami: obecność mahram, kobieta zachowuje poważny ton, temat rozmowy musi być w zgodzie z zasadami islamu. Zasady te nie stanowią dyskryminacji kobiet, wskazują one raczej na słabość mężczyzn, którzy łatwo ulegają pokusom kobiet. Wszystko co może zrodzić te pokusy jest więc zabronione.

Dzisiejszy tzw. flirt, popularny wśród młodych chłopców i dziewcząt jest zabroniony w islamie: mężczyzna z kobietą w tego rodzajach spotkaniach znajdują się sam na sam, są wymieniane spojrzenia pełne pożądania, są kontakty fizyczne (pieszczoty), a wiemy że to wszystko jest surowo zabronione muzułmanom i muzułmankom, niezależnie od tego jaki jest ich stopień praktykowania islamu.

Masz racje, że kobieta nie może spotkać obcego mężczyzny bez obecności mahrama. Zacytowaliśmy już jeden hadis zabraniający mężczyźnie i kobiecie spotkania sam na sam. W innym hadisie Prorok mówi: „Niech żaden mężczyzna nie spotka się z kobietą, jeśli nie ma z nią jej mahrama.” [Muslim]. Nie ma tu żadnych różnic w opiniach uczonych, tylko w niektórych sytuacjach, gdy istnieje taka konieczność jest to dozwolone.

Niektórzy, aby usprawiedliwić flirt, podają argument: jest to tylko sposób na to, aby chłopiec i dziewczyna mogli się lepiej poznać, ocenić, sprawdzić czy sa dla siebie stworzeni itd. ażeby się pobrać. Trzeba być realistą, podczas tego typu flirtów, każdy stara się pokazać z jak najlepszej strony, ukryć swe wady. Jak wiec można twierdzić, że flirt jest ocenianiem jakie byłoby wspólne życie (jeśli w ogóle flirt może doprowadzić do małżeństwa, co jest rzadkością).

Przekład: Żaneta