modlitwa zbiorowa a płacz dziecka

PYTANIE: Odmawiałam modlitwę w zgromadzeniu w meczecie, kiedy moja córka zaczęła płakać i przyniesiono mi ją do meczetu (córka była poza meczetem). Płakała bardzo głośno i musiałam przerwać moją modlitwę. Jak brzmi fatwa odnośnie tego, co zrobiłam? Czy popełniłam grzech? Proszę wziąć pod uwagę fakt, iż miejsce modlitwy dla kobiet jest bezpośrednio za mężczyznami, i nic nie oddziela mężczyzn od kobiet poza barierką. Gdybym kontynuowała modlitwę, jej płacz przeszkadzałby innym ludziom.

ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi. Po pierwsze: uczeni są zgodni co do tego, iż przerwanie modlitwy obowiązkowej celowo bez usprawiedliwienia, po jej rozpoczęciu jest zabronione (haram). Uzasadnione przyczyny, które zezwalają na przerwanie modlitwy obejmują te, które wymienione są w autentycznej Sunnie (sahih), i te, które zostały określone poprzez analogię i są do nich podobne lub silniejsze. Pośród uzasadnionych przyczyn, które zezwalają na przerwanie modlitwy – obowiązkowej czy nadobowiązkowej (nałafil) – są: zabijanie węży, obawa przed stratą mienia, pomoc cierpiącemu, ratowanie tonącego, gaszenie ognia oraz ostrzeżenie nieuważnego człowieka przed czymś, co może wyrządzić mu krzywdę. […]

Po drugie: jeśli dziecko płacze i jego rodzic nie jest w stanie uciszyć go podczas modlitwy zbiorowej, jest dozwolonym przerwanie modlitwy w celu uciszenia dziecka, z obawy, iż płakać może z powodu krzywdy, która mu się wydarzyła oraz z obawy przed tym, iż modlitwa innych może zostać zakłócona ze względu na zamieszanie. Jeśli jesteśmy w stanie uciszyć dziecko delikatnym gestem, nieodwracając się od qibli, można tak postąpić i kontynuować modlitwę. Można cofnąć się do tylu, by je podnieść, nie przerywając modlitwy. Aczkolwiek, jeśli nie można uciszyć dziecka nieprzerywając modlitwy, wówczas można to uczynić (przerwać modlitwę – przy. tłum.) i nie popełni się przez to grzechu, In sza Allah.

W Matalib uli al-Nuha czytamy [1/641]: „Jest Sunną dla imama uczynienie modlitwy krótką (tzn. imam nie powinien recytować w niej długich sur Koranu), jeśli coś przydarzy się podczas modlitwy - co oznacza, że jeden z czcicieli musi przestać się modlić - na przykład tak jak płacz dziecka, ponieważ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: ‘Rozpoczynam modlitwę z intencją uczynienia jej długą, potem słyszę płacz dziecka, więc czynię ją krótką, aby nie przysparzać trudności jego matce.’ [Abu Dałud]

Zapytano uczonych Stałego Komitetu [Szeich Abdul-Azîz ibn Abdullah ibn Baz, Szeich Abdul-Razzaq Afifi, Szeich Abdullah ibn Ghadjan; Fatawa al-Lajna al-Daima li’l-Buhus al-Ilmijja ła’l-Ifta’; 8/36-37]: „Czy wolno przerwać modlitwę jeśli czciciel ujrzy zwierzę, które się do niego zbliża, takie jak skorpion lub inne jadowite zwierzę? Podobnie, modląc się w Świętym Meczecie (al-Haram w Mekce), czy wolno przerwać modlitwę, i podążyć za dzieckiem, które może odłączyć się od rodzica i zgubić?”

Udzielili oni następującej fatwy: „Jeśli łatwym jest pozbycie się skropiona itp., bez przerywania modlitwy, wówczas nie należy przerywać modlitwy, w przeciwnym razie można ją przerwać. Podobnie, jeśli łatwym jest pilnowanie dziecka bez przerywania modlitwy, należy tak postąpić, w przeciwnym razie można przerwać modlitwę.” Allah wie najlepiej.

przekład: E.Saleh