rada dla tych, którzy nie uznają uczonych salafi i nazywają ich wahhabitami

PYTANIE: Co powiecie tym, którzy nie uznają (z różnych powodów) współczesnych uczonych takich, jak szeich Usajmin, szeich bin Baz, szeich al-Albani (oby Allah się nad nimi zmiłował)? Niektórzy nazywają ich łahhabitami i mówią, że ci uczeni podążają za nową sektą, a nie za uniwersalną religią islamu (din al-islam), którą podążała większość uczonych czasów przeszłych.

ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi. Muzułmanin zobowiązany jest przyjąć nauki islamu i według nich postępować. Kiedy słyszy jakieś słowo lub słyszy o uczynku, który opiera się o dowód (dalil) z Koranu lub/i Sunny, wówczas musi to zaakceptować i przedłożyć nad wszystko inne. Powinien on sprawdzić, czy to co mówią ludzie zgodne jest z dowodami szariatu, i przyjąć jedynie te poglądy, opinie, które są zgodne z dowodami. Wiadomo, że szeich Muhammad ibn Abd al-wahhab wzywał ludzi do monoteizmu (tałhid) i napisał słynną książkę na ten temat, pt.: Kitab al-tałhid (Księga Monoteizmu). W książce tej ograniczył się do zacytowania wyłącznie jasnych dowodów z Koranu i autentycznych (sahih) hadisów Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Komentarze do tej książki napisał jego wnuk – Abdul-Rahman ibn Hasan oraz inni uczeni. A zatem żaden z jego oponentów nie może obalić tej książki, ani twierdzić, że jego dowody są fałszywe. Jego przeciwnicy sfabrykowali kłamstwa i uwierzyli w nie, a zatem uznali, że on błądził. Taką samą etykietkę przyklejają oni uczonym, takim jak szeich Ibn Baz oraz szeich al-Albani. Wiadomym jest, iż szeichowie, których wymieniliśmy nie odstąpili od poprawnego poglądu dotyczącego wierzeń i czynów; podążali tą samą ścieżką, którą podążali Towarzysze Proroka (Sahaba) oraz ich Następcy (Tabiin), czterej imamowie (kalifowie), autorzy Sześciu Ksiąg (hadisów), oraz inni. Ci, którzy ich nie uznają czynią tak, albo powodując się ignorancją, ślepym naśladownictwem innych, uporem albo podążają za własnymi pragnieniami i żądzami, lub też obstają przy tradycjach, innowacjach, i złych czynach, które stoją w sprzeczności z dowodami (szariatu). Wcześniejsi i późniejsi uczeni udowodnili, że tacy ludzie błądzą. A zatem musimy podążać za dowodami i przedkładać je ponad opinie i poglądy wszystkich ludzi.

Szeich Ibn Dżibrin

Przekład Umm Sultan