PYTANIE 1: Moje pytanie dotyczy Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Niektórzy muzułmanie wierzą, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie popełniał grzechów, inni uważają natomiast, że popełniał. Osobiście nie sądzę, by Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był bez grzechu, ponieważ był tylko człowiekiem. Czy możecie mi powiedzieć, zgodnie z hadisami i Koranem, jaka jest prawda?
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi (Subhanahu ła Taala).
Po pierwsze: jest wielkim błędem użycie słowa „grzech” w tym pytaniu, ponieważ grzech (chatia, l.m. chataja) nie jest możliwy w przypadku Wysłanników. Poprawniej byłoby użyć słowa błąd, pomyłka, ponieważ można popełnić błąd, nie mając takiej intencji – co w żadnym wypadku nie jest grzechem.
Po drugie: co do grzechu, Wysłannicy, w tym także Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), po otrzymaniu swojej Misji (risala), nigdy nie popełnili żadnego grzechu rozmyślnie, jako aktu nieposłuszeństwa wobec Allaha (Subhanahu ła Taala). Muzułmanie są co do tego zgodni. Wysłannicy byli chronieni przed wielkimi grzechami (kabair), ale nie przed mniejszymi grzechami (saghair).
Szeich al-Islam Ibn Tajmija (oby Allah się nad nim zmiłował) powiedział: Opinią zarówno większości uczonych islamu, jak i wszystkich odłamów islamu jest, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był chroniony przed wielkimi grzechami (kabair), ale nie przed mniejszymi grzechami (saghair). Jest to również opinia większości uczonych badających tafsiry, hadisy i fuqaha. Nic, co byłoby w niezgodzie z tą opinią, nie zostało przekazane przez salafi, imamów, Towarzyszy (Sahaba), Następców (Tabiin), ani kolejne pokolenie. [Majmu al-Fatawa 4/319]
przekład: Safia
PYTANIE 2: Niektórzy ludzie, w tym heretycy, mówią, że Prorocy i Wysłannicy mogli popełniać błędy jak każdy inny człowiek. Mówią też, że pierwszym, który kiedykolwiek popełnił błąd był syn Adama, Kain (Qabil), kiedy zabił Abla (Habil)...i kiedy dwóch aniołów przyszło do Dawida, wysłuchał on pierwszego, ale nie wysłuchał, co drugi miał mu do powiedzenia...i historia Jonasza, kiedy został połknięty przez wieloryba; i historia Proroka z Zajd ibn Harisa - mówi się, że (Prorok) zataił coś, co powinien był ogłosić publicznie; i (historia) z jego Towarzyszami (Sahaba), powiedział im: „Znacie się lepiej na swoich ziemskich sprawach”, i (ci heretycy) mówią, że powiedział tak, gdyż popełnił błąd w tym względzie; i (historia), która wydarzyła się ze ślepcem, co jest zawarte też w wersecie Koranu (interpretacja znaczenia): [Koran 80:1-2] {(Prorok) zmarszczył brwi i odwrócił się, ponieważ przyszedł do niego ślepiec...} Czy Prorocy i Wysłannicy naprawdę mogli popełniać błędy? Jak możemy odpowiedzieć tym grzesznikom (którzy głoszą takie opinie)?
ODPOWIEDŹ: Tak, Prorocy i Wysłannicy popełniali błędy, ale Allah (Subhanahu ła Taala) nie pochwalał ich, a raczej karcił ich z Miłosierdzia dla nich i ich ummy, i wybaczał im ich pomyłki i przyjmował ich skruchę w akcie Łaski i Miłosierdzia, bo Allah (Subhanahu ła Taala) jest Najbardziej Litościwy, Najbardziej Miłosierny. Stanie się to jasne dla każdego, kto sprawdzi werset Koranu, w którym został poruszony problem, o którym mowa w pytaniu. Jeśli chodzi o synów Adama - mimo, że nie byli Prorokami - Allah (Subhanahu ła taala) wyjaśnił, jak złym był czyn, którego Kain dopuścił się wobec swojego brata. [Fatawa al-Lajnah al-Daa’imah, nr 6290, 3/194]
Po trzecie: uczeni twierdzą, że zanim (Wysłannicy) otrzymali swoją Misję (risala), możliwe, że mogli oni popełniać jakieś małe grzechy, ale byli oni chronieni przed popełnianiem wielkich grzechów, takich jak cudzołóstwo (zina), picie alkoholu, itp.
Jednak po tym, jak objawiono im ich Misję, właściwą opinią jest, iż mogło się zdarzyć, że (Prorocy) popełniali jakieś mniejsze błędy, które nie były pochwalane i zostali zganieni.
Szeich al-Islam Ibn Tajmija powiedział: „Wiele przekazów z większości szkół głosi, że (Prorocy) nie byli niezłomni w przypadku mniejszych błędów, ale nie wolno im było w nich trwać; jednak (uczeni) nie twierdzą, że nie mogło nigdy do nich dojść (do popełniania błędów). Pierwsza sugestia, jakoby byli oni (Prorocy) absolutnie niezłomni przyszła od Rafidis, którzy twierdzą, że są oni (Prorocy) tak niezłomni, że nie mogliby nigdy popełnić żadnego błędu nawet przez zapomnienie czy nieporozumienie.” [Majmu al-Fatawa, 4/320]
Oni [Prorocy] są niezłomni w przekazywaniu Przesłania Allaha (Subhanahu ła Taala), chwała Mu.
Szeich al-Islam Ibn Tajmija (oby Allah się nad nim zmiłował) powiedział: „Wersety Koranu, które opisują Misję Proroków, również wskazują, że są oni niezłomni w przekazywaniu Przesłania Allaha (Subhanahu ła Taala); więc to, co oni (Prorocy) powiedzą, może być tylko prawdą. Takie jest znaczenie Proroctwa, które pokazuje, że Allah (Subhanahu ła Taala) mówi Prorokowi o rzeczach Niewidzialnych, a on (Prorok) przekazuje to ludziom. Wysłannik jest zobowiązany do wzywania ludzi do Allaha (Subhanahu ła Taala) i do przekazywania wieści o jego Panie.” [Majmu’ al-Fatawa, 18/7]
Po czwarte: są dwa rodzaje błędów popełnianych nieświadomie, bez intencji ich popełnienia:
1 - W odniesieniu do spraw doczesnych: zdarzało się to Wysłannikowi Allaha. W rolnictwie, medycynie, stolarstwie, itp., był on jak każdy inny człowiek. Allah (Subhanahu ła Taala) nie powiedział nam, że wysłał do nas biznesmena, rolnika, stolarza, czy też lekarza. Błędy popełniane przez niego w tych obszarach są całkiem naturalne i nie maja żadnego wpływu na jego Przesłanie.
Przekazano, że Rafi ibn Chudajj powiedział: „Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przybył do Medyny, a jej mieszkańcy właśnie użyźniali palmy daktylowe. On powiedział: „Co robicie?” Oni powiedzieli: „Zawsze użyźnialiśmy palmy daktylowe.” On powiedział: „Może jeślibyście tego nie robili, to będzie dla nich lepiej (dla palm daktylowych).” Więc nie robili już tego (nie użyźniali palm daktylowych), a plony były liche. Powiedzieli mu o tym, a on powiedział: „Jestem tylko człowiekiem, jak wy. Jeśli powiem wam coś w odniesieniu do religii, podążajcie za tym, ale jeśli powiem wam, by coś zrobić, a jest to oparte na moje własnej opinii, to jestem tylko człowiekiem.” [Muslim, 2361]
Zauważamy, że Wysłannik (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) popełnił błąd w sprawach dotyczących życia codziennego, ponieważ był jak każdy inny człowiek, ale w sprawach dotyczących religii nie popełniał błędów.
2 - W odniesieniu do spraw związanych z religią [rodzaje błędów popełnianych nieświadomie]:
Najbardziej prawidłowa opinia wśród uczonych dotycząca tego zagadnienia w odniesieniu do Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) głosi, że mógł on uczynić coś prawidłowo, ale nie był to najwłaściwszy, najtrafniejszy wybór. Czasami był postawiony przed problemami, na które nie było żadnego wytłumaczenia w szariacie, na którym mógłby oprzeć swoją decyzję, doprowadzał wtedy do idżtihadu[1] opartego na jego własnej opinii, tak jak każdy muzułmański uczony może robić idżtihad i jeśli podejmie właściwą decyzję - otrzyma dwie nagrody, a jeśli podejmie złą decyzję, nadal otrzyma jedną nagrodę.
Tak jak powiedział Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim): „Jeśli sąd czyni idżtihad i podejmuje właściwą decyzję, będzie wynagrodzony podwójnie, jeśli czyni idżtihad i podejmuje złą decyzje, otrzyma jedną nagrodę.” [al-Buchari, 6919, Muslim, 1716, z hadisów Abu Hurajry]
Przytrafiło się to jemu [Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)] również w związku z jeńcami spod Badr.
Anas powiedział: „Wysłannik Allaha naradzał się z ludźmi odnośnie jeńców pojmanych podczas bitwy pod Badr. On powiedział: ‘Allah dał wam władzę nad nimi.’ Umar ibn al-Chattab wstał i powiedział: ‘O Wysłanniku Allaha, połam im karki (strać ich])’ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) odwrócił się od niego. Potem Wysłannik Allaha odwrócił i powiedział: ‘O ludzie, Allah dał wam władzę nad nimi, a oni byli waszymi braćmi.’ Umar wstał i powiedział: ‘O Wysłanniku Allaha, połam im karki (strać ich)!’ Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) odwrócił się od niego. Potem Wysłannik Allaha wrócił i powiedział do ludzi podobnie jak wcześniej. Abu Bakr wstał i powiedział: ‘O Wysłanniku Allaha, dlaczego nie przebaczysz im i nie zaakceptujesz od nich zapłaty za okup?’ Wyraz zakłopotania zniknął z twarzy Wysłannika Allaha (i wybaczył im i zaakceptował ich zapłatę za okup. Potem Allah (Subhanahu ła Taala) objawił te słowa (interpretacja znaczenia): [Koran 8:67] {Nie jest odpowiednie dla Proroka, aby brał jeńców (i uwalniał ich za okupem), dopóki on nie dokona całkowitego podboju ziemi (wśród swoich wrogów). Wy pragniecie tego, co przypadkowe na tym świecie (np. pieniędzy z okupu za uwolnienie jeńców), a Allah chce życia ostatecznego. Allah jest Potężny, Mądry!}.” [Ahmad, 13143]
Możemy zauważyć, że w tym przypadku, Wysłannik Allaha nie miał żadnego jasnego odniesienia, więc uczynił idżtihad i naradził się ze swoimi Towarzyszami, i popełnił błąd podejmując decyzję co do najlepszego rozwiązania tej sytuacji.
Przykładów jak powyższy, jest w Sunnie kilka. Musimy wierzyć, że Wysłannicy i Prorocy są niezłomni, i wiemy, że nie byli nieposłuszni wobec Allaha (Subhanahu ła Taala). Powinniśmy też wystrzegać się opinii tych, którzy chcą rzucić cień na jego [Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)] przekazywanie Przesłania, odnosząc się do faktu, że on (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) popełnił jakieś błędy związane z życiem codziennym. Jest ogromna różnica pomiędzy jednym a drugim. Powinniśmy również wystrzegać się tych, którzy błądzą mówiąc, że pewne zasady szariatu, o których Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nam powiedział, są jego własnym idżtihadem, który może być właściwy lub nie. Co więc ci błądzący odpowiedzą na słowa Allaha (interpretacja znaczenia):
[Koran 53:3] {Nie mówi on pod wpływem namiętności. To jest tylko natchnienie, które jest natchnione.}
Prosimy Allaha o ochronę przed zbłądzeniem, Allah wie najlepiej.
Przekład: Safija
[1] Stosowanie dzihadu (wszelkich starań) aby dojść do właściwej konkluzji na podstawie dostępnych dowodów.