PYTANIE: W naszym meczecie odbyła się dyskusja dotycząca długości modlitwy tzn. czy powinna ona być krótka czy długa. Co mówi na ten temat szarjat (prawo islamskie - przy. tłum.)?
ODPOWIEDŹ: Chwała Allahowi. Przekazano, że Dżabir powiedział: „Muadh prowadził modlitwę isza i uczynił ją długą. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział do niego: „Czy chcesz być przyczyną fitny? Gdy prowadzisz ludzi w modlitwie recytuj {Łal-szamsi ła duhaha} (Sura as-Szams/Słońce), {Sabbih isma rabbik al-Ala} (Sura al-Ala/Najwyższy), {Iqra bismi Rabbik} (Sura al-Alaq/Zakrzepła krew), oraz {Ła’l-lajli iza jaghsza} (Sura al-Lajl/Noc).” [Muslim]
Al-Hafiz powiedział: „Na tego kto podąża drogą Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) modląc się w zwięzły lecz dokładny sposób, nikt nie będzie narzekał, że modlitwa zajmuje mu zbyt wiele czasu. Dobrze znany jest opis modlitwy Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Stąd zwięzłość modlitwy jest czymś względnym i musi być mierzona w odniesieniu do tego co czynił Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).”
W autentycznym hadisie (sahih) Anas powiedział: „Nigdy nie modliłem się za kimś, czyja modlitwa byłaby bardziej zwięzła i doskonalsza niż modlitwa Proroka.”
Powiedział w al-Mubdi: „Oszacowano ile trwała modlitwa Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego pokłon do ziemi (sudżud) trwał tak długo, ile potrzeba, aby wypowiedzieć ‘Subhan rabbi al-Ala’ dziesięć razy. Jego ruku był podobnej długości. I Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: ‘Módlcie się tak, jak widzicie mnie modlącego się.’”
Szeich al-Islam (Ibn Tajmijj) powiedział, że imam (prowadzący modlitwę - przyp. tłum.) nie ma prawa przedłużać modlitwy ponad to, co jest wyznaczone. Powinnien robić to, co zazwyczaj robił Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i skracać lub wydłużać modlitwę w zależności od okoliczności, tak jak robił to Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
Ibn Abd al-Barr powiedział: „Uczeni są zgodni co do tego, że czynienie modlitwy zwiezłą jest zalecane (mustahabb), pod warunkiem, że spełnia ona wszystkie warunki i jest pełna.”
Hadis przekazany przez Dżabira - cytowany powyżej - wskazuje na to, że recytacja wspomnianych powyżej sur lub sur podobnych do nich jest uznana za umiarkowanie/umiar w modlitwie. Zaleca się, by ukłon (ruku) i pokłon do ziemi (sudżud) były podobnej długości jak recytacja.
[Tałdih al-Ahkam min Bulugh al-Maram ; Abdullah ibn Abd al-Rahman al-Bassam, str. 253]
Przekład: Asia Allam (joasia192000@yahoo.com)