moja przeszłość mnie prześladuje

PYTANIE: (…) Popełniłam w swej przeszłości pewne grzechy i błagałam Allaha o wybaczenie. Nie mam intencji ponownego popełnienia ich kiedykolwiek (oby Allah dał mi siłę). Jednak problem polega na tym, że ta przeszłość ciągle mnie prześladuje i czasem bardzo się martwię. Czy moglibyście pomóc mi, mówiąc mi coś pocieszającego? Nie oczekuję, że dacie mi rozwiązanie, ale małe wsparcie byłoby pomocne. Z góry dziękuję.

ODPOWIEDŹ: (…) Droga siostro, twoje pytanie jasno ukazuje twoje poczucie winy i pragnienie poprawy; jest to stanowczo krok w dobrym kierunku. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Odczuwanie prawdziwych wyrzutów sumienia jest (krokiem w kierunku) skruchy”.

Po zgrzeszeniu człowiek nie powinien rozpaczać. Raczej powinien okazać prawdziwą skruchę wobec Allaha i poczuć ulgę pewny, że Wszechmogący Allah wybaczy mu grzechy, jeśli tylko żal za grzechy jest szczery. Spróbuj spojrzeć w przyszłość z nadzieją na obfitą łaskę Allaha, On będzie ci życzliwy, gdyż z pewnością jest On pełen miłości, zwłaszcza wobec Swych skruszonych sług.

Rozwijając ten temat, chcielibyśmy zacytować ci fatwę wydaną przez Szejcha Ahmada Kutty, starszego wykładowcę i uczonego islamskiego z Instytutu Islamskiego w Toronto (Ontario, Kanada):

„Aby lepiej zrozumieć islamski punkt widzenia w tej kwestii, pozwólcie, że powiem następujące rzeczy:

1. Jako ludzie możemy popełniać grzechy, mimo naszych usilnych starań. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Wszyscy ludzie są skłonni do popełniania grzechów, ale najlepsi z nich są ci, którzy żałują i powracają do Allaha”.

2. Jednak skrucha nie jest zwykłym poczuciem, że się żałuje, czy wypowiadaniem pewnych słów; wiąże się ona ze zmianą naszego życia na lepsze. Innymi słowy, nie możemy być szczerzy w naszej skrusze, jeśli nie poczynimy następujących kroków: stronienie od wszelkich grzechów; odczuwanie głębokiego smutku i wyrzutów sumienia za grzech jaki popełniliśmy; postanowienie, że nie popełnimy go więcej; i – w końcu – zastąpienie go dobrym uczynkiem.

3. Kiedy już wykonaliśmy powyższe wymagania, nie możemy nigdy oglądać się w przeszłość.

4. Aby być pewnymi, że pozostajecie w stanie przyznania się do winy i świadomości, mówcie sajjidal-istighfar (poniżej) rano i w nocy, przed pójściem spać.

Allaahumma anta Rabbi la ilaha illa anta chalqtani ła ana `abduka ła ana `ala `ahdika ła ła`dika mastata`tu a`udhu bika min sharri ma sana`tu abu’u laka bi ni`matika `alajja ła abu’u bi dhanbi faghfir li fa innahu la jaghfiru adh-dhunuba illa anta

(O Allahu, Ty jesteś moim Panem; nie ma innego boga poza Tobą; Ty mnie stworzyłeś i ja jestem Twoim sługą; trwam w przymierzu z Tobą najlepiej jak tyko potrafię; chronię się u Ciebie przed złem moich czynów; doceniam Twoją łaskę wobec mnie i wyznaję Ci moje grzechy, więc wybacz mi, gdyż tylko Ty możesz wybaczać grzechy). Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział, że gdy ktoś będzie wymawiać powyższą dua szczerze rano i jeśli umarłby w ciągu dnia, wejdzie do Raju; i podobnie, jeśli wymawiałby ją przed pójściem spać i umarłby w nocy, wejdzie do Raju.

5. Kiedy robimy to, co powinniśmy, nigdy nie możemy wątpić w miłosierdzie Allaha. Allah mówi:

{...Nie powątpiewajcie w dobroć Boga! Zaprawdę w dobroć Boga powątpiewa tylko lud niewiernych!} [12:87]

6. Czytanie i zastanawianie się nad następującym wersetem jest sposobem na ożywienie waszego ducha nadziei:

{O słudzy moi, którzy wykroczyliście przeciwko sobie samym, nie traćcie nadziei w miłosierdzie Boga! Zaprawdę, Bóg przebacza grzechy w całości. Przecież On jest Przebaczający, Litościwy! Nawracajcie się więc do waszego Pana! Poddajcie Mu się całkowicie, zanim spotka was kara, wtedy bowiem nie będziecie wspomożeni.} [39:53-54]

Przekład Monika M.