Смутны сад Аліўны

1. Смутны сад Аліўны вобраз мае дзіўны:

Моліцца, упаўшы, Пан у жалю страшным.

Страх Яго душу сціскае, пот крывавы выступае,

Сілы Ён губляе, ледзьве не канае!

2. Келіх горкай мукі даў Айцец у рукі,

Сын яго прымае, раны за нас мае.

Вось Анёл з неба злятае, Збаўцу ціха суцяшае,

Перад катаваннем зведаў бічаванне.

3. Вучні засынаюць, пра Цябе не дбаюць.

Юда катаў роты ставіць у вароты.

Вось у сад Ён прыбягае, з ім разбойніцкая зграя.

Езу, наш каханы, вучням быў праданы.

4. Хоць прад Божым Сынам упадуць злачынцы,

Юда прывітае, Езуса здраджае.

Хутка ў кайданы і путы будзе Езус моцна скуты.

Ў ланцугах, як злодзей, з сада Ён выходзіць.

5. У кайданах скуты церпіць Ён пакуты,

У Анновым доме млее ледзь прытомны.

Каяф добрага не зычыць, ашуканцам Пана лічыць.

Езу наш ахвярны, суджаны быў марна.