Het is wennen

met een schrijver

in de familie


Een profeet wordt niet altijd geëerd in zijn vaderland. Daar kunnen auteurs ook over klagen. Die kunnen het zelfs te stellen krijgen met de eigen familie. De schrijver leeft als gewoon mens dichtbij en als ouders, broer en zus weet je maar nooit wat via een uitgegeven boek de wijde en boze wereld in gaat.


In deze tijd aan het begin van het leesseizoen brengen de uitgevers bij voorkeur hun boeken op de markt.


Jaren geleden fietste ik met een kennis door Amsterdam. We namen er de tijd voor, want we hadden veel te bespreken. Er was van hem een half jaar geleden een boek verschenen, dat algemeen werd gewaardeerd.

Dat bespraken we en ik vroeg hoe zijn vrouw het had gevonden. Dat moet toch geweldig voor haar zijn geweest. Zijn antwoord was zuinig. Nee, ze was niet enthousiast, begreep ik. We hebben dit onderwerp laten rusten.

Een paar jaar laten was de debuterende auteur gescheiden.


De tijd van het verschijnen van boeken dus. Hier en daar heb ik per e-mail gelukkige auteurs mogen feliciteren.


Dat ging zo. Ik mailde op Facebook, waar het felicitaties regende:


„Dag Joop, gefeliciteerd met het verschijnen van je boek, niet alleen voor de vele ballen, die je direct al werden toegewezen bij recensies in de NRC en Volkskrant,, maar vooral om het reeds gebleken effect van je werk.”



Joop Bouma is mijn vroegere collega, die vooral naam heeft gemaakt als onderzoeksjournalist. Hij werd gekozen tot de beste journalist van het jaar 2018. Een gouden onderscheiding.


Zijn nieuwe boek heeft als titel „De sjoemel sigaret”. Het gaat over de dubieuze handelingen van de tabaksindustrie en over het KWF, het fonds dat de bijdragen aan het medisch kankeronderzoek verdeeld.



Hij antwoordde direct met:


…dank je Bert. Heel aardig van je.

Mijn felicitatie word gevolgd door Griet. Zij meldt:


Zo een schrijver in de familie.

Wat goed zeg!

GEFELICITEERD (in hoofdletters).


Griet is een nicht van Joop.


Janny, zijn zus, laat dat er niet bij zitten en reageert;


„Wist jij dat niet, Griet….????. Er staat geregeld iets in Trouw.


Griet verontschuldigd zich met kerende mail op Facebook:


„We lezen geen trouw, dus ook niet zo op de hoogte. Desalniettemin, lijkt het me wel een interessant boek.”


Zus Janny had al eerder op Facebook Joop gefeliciteerd met een „Je hebt het goed gedaan jochie.”


Waarop Joop Bouma antwoordde:


„Dank je grote zus.’


Een schrijver in de familie. Dat kan onwennig zijn.


Een literaire gebeurtenis dezer dagen was het verschijnen van Zwarte schuur , het nieuwe boek van Oek de Jong. Weer juichende recensies in de geest van „een nieuwe klassieker van deze auteur.”


Facebook gaf me de ruimte ook hem te feliciteren.


Oek de Jong komt uit een spannende protestantse familie. Of het met hem als schrijver ook wennen was? Je zoon zal je, weliswaar anoniem, niet ongemoeid laten in zijn oeuvre.….


Zijn vader was jaren lang een goede kennis en vriend van me. We spraken onder meer over de volwassen kinderen en hoe zij reageerden op onze echtscheidingen.


„Je vader zou zeer trots op je zijn geweest”


Met deze woorden lichtte ik Oek m’n felicitaties toe.


Het boek was net een dag uit. Ik had er geen letter van gelezen.


Maar zo was het wel.

Zo was zijn vader.