rembrandt

De Staalmeesters

kijken je altijd aan

Bij de expositie in het Rijksmuseum „De late Rembrandt” moet je vroeg aanwezig zijn, wil je de schilderijen volop kunnen bewonderen. Later op de dag zie je meer achterhoofden van tijdgenoten dan de levendige en dikwijls ontroerende figuren, die Rembrandt uit zijn zeventiende eeuw heeft weergegeven. Ontroerend ook, omdat de schilder in zijn laatste periode de mens van toen wist uit te beelden, alsof je hem of haar werkelijk hebt ontmoet.

Aan de muur hangende schilderijen kunnen je volgen. Met de Mona Lisa in het Louvre

in Parijs heb ik dat beleefd. Verbeelding allicht. Maar op grote afstand keek ze mij met nog aan. Laat mij die ervaring.

Rembrandt heeft me nu in het Rijksmuseum met zijn late werken verzekerd, dat mijn verbeelding van de Mona Lisa niet overdreven was.

Voor de Staalmeesters was het druk en in mijn gezichtsveld waren veel meer bezoekers van deze tijd aanwezig dan de staalmeesters van vroeger. Ik deed stappen op zij om een foto te kunnen maken. De meesters keken me vriendelijk en vertrouwenwekkend aan. (foto boven).

De tweede foto nam ik toen het eindelijk was gelukt recht voor het schilderij te schuifelen: dezelfde staalmeesters, die het goed met me voor hadden.

Thuis achter het computerscherm was de verrassing.

Dat van Mona Lisa kan verbeelding zijn. Ik waag dat niet tegen te spreken.

Maar dat ding in de handen, dat fototoestelletje verbeeldt zich niets en liegt niet.

Bij beide opnames keken de staalmeesters in de lens.

De Staalmeesters kijken je echt altijd aan.

Bert de Jong