floriade

Over tien jaar een tapijt over het Weerwater

Een paradijs

in de achtertuin

De Floriade in je achtertuin. Het wonder zal zich voltrekken.

Weliswaar pas over tien jaar. Maar dan zal het aardse paradijs van de Nederlandse land- en tuinbouwkunde daar liggen. In het gezichtsveld uit mijn raam. binnen tien jaar.

Almere heeft het gewonnen. Van steden als Amsterdam, Groningen

en Boskoop. De enthousiaste initiatiefnemers die behept zijn met een

onverwoestbaar optimisme hebben het gewonnen.

Of ik daar gelukkig mee kan zijn? Waarom niet? Dit aardse paradijs ligt op steenworpafstand (zie het gebouw rechts onder op de foto boven) voor het grijpen.

Of het zal lukken, mijn leeftijd (84 jaar) in aanmerking genomen, het te bereiken ? Het maakt niet uit. Het idee alleen al is plezoerig.

.

Als dit geen positieve benadering is? Ik houd van dit futurisme. Het

terrein van de Floriade wordt als een ‘golvend tapijt uitgespreid’ (als dergelijke poezie in het bidbook staat, moet je het wel winnen) over de eilandjes in het Weerwater. Het oerbos,ontstaan nadat de Flevopolder droogviel, wordt omgehakt en de trouwe rundergrazers gedeporteerd naar de slachterij. En de

honderden aalscholvers, die af en toe het Weerwater komen leegvissen en wat al niet aan vogels, die het Weerwater zo levendig maken, zal ik moeten missen.

Maar ik zal me niet verzetten. Je krijgt een soort Hof van Eden terug.

Al is het om de volgende reden. In het golvende tapijt, waarop de komende Floriade wordt geborduurd, zit een brede gleuf waardoor de A6 wordt geleid. Dit lawaaierige verkeersmonster, dat al jaren geleden van geluidswallen had moeten worden voorzien, wordt verzonken in ons paradijs en zal minder hoorbaar zijn.

De Almeerse Floriade wordt omzoomd door drie kilometer boulevard, waarop we mogen uitkijken. Weliswaar wordt weer, zoals ook in het stadscentrum gebeurde, weer meer van het Weerwater afgesnoept. Maar waaraan we komen wonen is in het bidbook al vast een Grand Canal genoemd. het begint op Venetië te lijken.

Om alles aantrekkelijker te maken is ons ook nog een foto gegund van de avond en de

nacht over tien jaar.

Blijft de nuchtere vraag wat er van de plannen,

zoals gepresenteerd in het bidbook, terecht zal

komen. Niet ver van de plek waar de Floriade is

gedacht staat een half afgebouwd kasteel, dat in

de loop er jaren het aanzien heeft gekregen van

een ruine. Het nieuwe Almeer zou een kasteel

krijgen met een eeuwenoude allure. De bank

staakte echter de financiering en de bouw lag

stil. Het mooie park er omheen verwilderde. Soms wordt er gemaaid en gesnoeid. De Almeerse bestuurskunde slaagde er niet in deze blunder te vooorkomen evenmin om het kasteel in wordding en het park er omheen op te nemen in de Floriadeplannen.

Ere echter wie ere toekomt. Almere heeft een

stadshart gekregen met allure, dat architectonisch de aandacht trekt. Waarom zou de Floriade in samenwerling met te provincie Flevoland niet slagen?

Denk niet dat alle Almeerders enthousiast zijn over de Floriade over tien jaar. Het kost

alleen maar geld en wat stelt het voor? De invloed van ex-Amsterdammers in de stad is groot. Men heeft dikwijls niet veel

vertrouwen in projecten van de overheid. Windmolens zijn in deze tijd niet populair. Als dan op een voorstelling van het Floriadetapijt windmolens zijn ingetekend is de boot aan. De buren moeten er niets van hebben.

Dat hadden de samenstellers van het bidbook niet moeten doen. Hoewel, over tien

jaar wordt er stellig anders over deze molens gedacht en zijn er weer andere bezwaren.

Bert de Jong.

Terug naar Weerwater:

Home