pers
Geen gejubel over de persvrijheid
ook niet in Nederland
Deze poster hangt in Amsterdam voor het raam van mijn vriendin Wil. Ik had de affiche over de post gekregen om voor het raam te hangen. Wat wil je? Ik beschik over mooie ramen om iets voor te hangen, maar als je op de derde verdieping huist, ziet niemand op het pad wat je dringende boodschap is.
Wil daarentegen woont gelijkvloers in Nieuw Sloten en heeft een mooi tuintje. Haar huis staat in een gezellige buurt met veel betrokken bewoners. Ik heb er meer dan eens een plezierig straatfeest mogen meemaken. Dus bood ik de poster Wil aan en zij aarzelde geen ogenblik.
De gekleurde wereldkaart laat zien hoe het gesteld is met de persvrijheid op deze planeet. Met Nederland gaat het wel met de journalistiek. We scoren goed in vergelijking tot veel landen in de wereld. De kleuren op de kaart liegen niet.
Toch was 2013 geen jubeljaar. Aan het licht kwam dat ook de Nederlandse overheid onder het mom van terrorismebestrijding informatie verzamelt over burgers. Ook hier zijn de journalisten de dupe van de AIVD en MIVD. Zij worden ernstig belemmerd in hun werk.
Het afluisteren van iedereen in de privé-sfeer is in strijd met de wet.
De grote vraag is hoe de journalist zijn onafhankelijk werk kan blijven doen in een wereld, waar de overheid een steeds grotere greep op de communicatie krijgt.
De Nederlandse overheid heeft echter geen enkele toezegging gedaan over de bescherming van de journalisten tegen de onwettige afluisterpraktijken.
Niettemin eindigt Nederland bovenaan op de lijst van landen met de meeste persvrijheid. Toch tekenend voor de situatie, waarin de journalistiek in deze wereld moet werken.
De persvrijheid zal in 2014 een belangrijk maatschappelijk en politiek thema zijn.
Aan de andere kant van de folder staat de Nederlands-Turkse radiojournaliste Füsen Erdogan.
Wil heeft beloofd de folder voor haar raam om te draaien en bijzondere aandacht te vragen voor deze gevangene. Füsen Erdogan is tot levenslange veroordeeld.
Zij zou leiding hebben gegeven aan een illegale organisatie. Ze werkte voor een radiostation, die kritische geluiden liet horen tegen de overheid.
Dolf Rogmans, hoofdredacteur van Villamedia, het tijdschrift voor de journalistiek en voor een ieder, die geïnteresseerd is in de publiciteit, schrijft in zijn blad over Füsen Erdogan:
„Haar gevangenschap is een schande.”
Die schande slaat op de Turkse overheid, waar nog tientallen journalisten gevangen zitten.
In Nederland heerst deze onvrije toestand niet.
In dit land gaat echter alles goed zolang een journalist niet al te lastig is.
Dolf Rogmans citeer ik weer:
„Wie echt doorvraagt, loopt ook hier tegen een onvriendelijke overheid aan. Dat is zorgwekkend en onderstreept maar weer eens het belang van constante waakzaamheid en de Dag voor de Persvrijheid.”
Zaterdag 3 mei is de dag van de persvrijheid.
Laat het niet bij het raam van Wil blijven en een alom oorverdovend twitteren horen voor Füsen Erdogan en andere gearresteerde journalisten, die hun werk gewoon deden.
Laat ze niet langer achter de tralies zitten.
