Ouder

De overdreven zorg:

benauwend en ….zorgelijk

Ouder worden is best een kunst.

Deze levenswijsheid staat in een brief, die ik met de gewone post van de gemeente Almere heb gekregen. Geen twijfel aan de afzender. Het logo prijkt op de brief.

Waarom ik deze brief kreeg? De plaatselijke overheid meent mij eraan te moeten herinneren dat het fijn en gezond ouder worden niet altijd vanzelfsprekend is. Het gaat met vallen en opstaan.

Het begin van deze brief lijkt op een preek. Het is de inleiding van een uitnodiging om naar een café te komen, waar men zichzelf aan het repareren is. Ik schrijf het gewoon in het Nederlands op. In de brief staat „Repair yourself”. Dat Engels moet de zaak gewichtiger en interessanter maken.

Het jezelf repareren blijkt kennelijk hard nodig te zijn.

Daar zit wat in. Als je zevenentachtig (87) jaar bent. Ruim 32 jaar geleden kreeg ik op de dag, dat ik 55 jaar was geworden een soortgelijke brief met een vragenlijst, die er niet om loog.

Men wilde onder meer van me weten of ik in staat was de bushalte in de buurt te voet te bereiken. Stel je voor. Stakker als ik zou kunnen zijn.

Toen ook al heerste het waanidee, dat je na de 55ste jaar niet volledig meer meetelde, onvoldoende op de hoogte was van je zorgelijke situatie en dat je daarom bijzondere aandacht van de overheid vereiste was.

Terwijl er nog een compleet actief leven voor je lag.

Wat bushalte om de hoek op een afstand van een paar honderd meter? In kilometers ben ik al een paar keer de wereld rond gereisd. Om maar wat te noemen.

Terug naar het door Almere voorgestelde repareer-café. De bedoeling is „mensen op een betaalbare, laagdrempelige en verrassende manier inzicht, kennis en vaardigheden te geven over allerlei zaken die te maken hebben met ouder worden.” Kan het gedragen gezegd worden?

Een huisarts houdt een lezing hoe je het verder moet doen wanneer je tot de 55-jarigen en ouderen behoort. Iemand anders raad je aan een verhaal te schrijven met als titel „Eer je verleden” of zelfs al een levensboek te schrijven. Alsof er niet nog een heel leven voor je ligt. Of alles al afgelopen is.

O ja, en dan is er ook nog een demonstratie met een scootmobiel en het leren wandelen met twee sticks.

Dat alles dus laagdrempelig.

Om precies te zijn, de uitnodiging is van het team van de Waterwijk en de Verzetswijk. Ook de bewoners van de Filmwijk zijn uitgenodigd.

Geen kwaad woord erover. Het is allemaal prima en goed bedoeld.

Maar ik zal er niet zijn, zoals ik ook 32 jaar geleden er niet was.

De oudere mens heeft op den duur meer zorg en aandacht nodig. Maar overdrijf dat niet.

Stop met de betutteling door teams, gestimuleerd en gesubsidieerd door de overheid.

Het lijkt soms, dat er weer kleuterklassen zijn voor 55-jarigen en ouderen.