Appen in de trein naar Haarlem half vol met passagiers, kapjes voor mond en neus. Ze doen alsof de ander niet meer bestaat.

Mary heeft een bezoek gebracht aan de kapper in Amsterdam.

Een uitje in de Corona-periode. De korte reis naar huis is onwezenlijk en lijkt haar verder dan weleer.

De wereld is veranderd.

Nel meldt zich met haar mobieltje. Zij is een vriendin van Mary en ook ver in de zeventig.

Nel stuurt op het moment dat de deuren van de treinen dicht schuiven een artikel door van Maurice de Hond, waarin wordt afgerekend met het beleid van premier Rutte en zijn kabinet het virus de kop in te drukken.

De tweede golf van besmettingen met ernstige gevolgen dreigt er aan te komen .

Nel heeft het verhaal niet voor de lol gestuurd. Het is haar ernst en vraagt de mening van Mary en van de andere vriendinnen en leeftijdgenoten.

De dames hebben door de jaren heen de onderlinge banden weten te bewaren en benutten nu een van de voordelen, die internet biedt: een appende gespreksgroep goed voor alle onderwerpen.

Mary heeft het artikel snel doorgelezen.

Michelle is de eerste die reageert:

Helemaal mee eens. + het feit dat besmettingsopsporing helemaal niet zeker is. + dat besmet zijn niet betekent het hebben, en door kunnen geven.

Mary:

En Maurice weet het allemaal wel.......

is hij een wetenschapper .??

Thea:

Maurice is een betweter, maar soms heeft hij wel gelijk en voorlopig heeft het RIVM grote fouten gemaakt.

Mary:

Het gaat hier anders net zoals in de omringende landen, iedereen doet het dus fout.

Thea:

Dat denk ik ook, want ze weten zich geen raad met dit virus.

Nel:

Maurice is inderdaad een betweter, maar hij heeft wel gelijk met de aerosolen. Daar wordt veel te weinig aandacht aan besteed.

Mary:

Ik zit nu wel met een mondkapjes in de trein tegen de aerosolen.

De tijd zal het leren en het zal onze tijd duren.

Nel:

Het zal inderdaad wel een tijd duren.

Met of zonder aerosolen.

Bea :

Ik mag Maurice niet, hij weet alles beter en wat hij doet mislukt ook nog.

In alle landen zijn fouten gemaakt, voor iedereen is dit een nieuw fenomeen. Dan is het hoe je moet handelen? Het blijft moeilijk.

Mary:

Jij zegt, wat ik bedoel.

Carla:

En het is natuurlijk zo, zoveel hoofden, zoveel zinnen. Zeker in Nederland.

Zo vlogen de meningen de trein in en uit. De trein is op tijd in Haarlem. Mary klapt haar mobieltje dicht en doet haar mondkapje af.