Шылым

Ізтілеуов Турмагамбет (9 липня 1882 — 15 травня 1939) — казахско-радянський поет, акин, жирау, перекладач......

В 1936-1937 роках - працював в Комісаріаті народної освіти Казахської РСР (зпрошений був керівництвом республіки задля перекладу легендарної книжки Фірдоусі). Арештований в 1937 році. Через два роки загинув в катівнях НКВД......

Наразі, представляємо кілька поезій народного акина Турмагамбет Ізтлеуова:

* Шөлмек.

* Сыр бойы.

* Шәкірттерге.

* Шынақ –табақ.

* Балаларым.

* Төрт дос.

* "Кейінгіге нені тастап кетемін" деп.

* «Бар» мен «Жоқ», «Ал» менен «Бер».

* Іні.

* Абайды оқығанда.

* Адамдық іс.

* Арқаның аруы не қозбайтұғын.

* Арқаның аруы не, қозбайтұғын.

* Атақ.

* Ақжібек.

* Ақындарға айтарым.

* Жер бетін жеті қабат зұламат басты.

* Жолдас.

* Жыл келді.

* Кең ойлармен кеңес қыл.

* Күн шықса.

* Кәрілік белгісі.

* Мінез.

* Мақта.

* Назым.

* Насыбай.

* Не қызық?.

* Ой.

* Оқ.

* Рубағият көңіл.

* Сымбатты сұлу.

* Сөздері Лениннің - шырын еді.

* Топжарған төрт тұлпарға.

* Туғызып қой үстіне бозторғайды.

* Түс.

* Шылым.

* Қадамың құтты болсын, кеңес аға.

* Қайрама, халық тісіңді.

* Әр елдің бар бұлбұлы.

* Өмір.

* Өмір өткелдері.

* Төрт дос.