Адамдық іс

Күн туса, нұр қашады айдан-дағы,

Жарлы жақсы, қайырсыз байдан-дағы;

Бұрынғы қариялардан қалған нақыл,

«Бұл сөздің таптың, - деме,- қайдан тағы?»

Тұлпардың тұқымының туымы бар,

Белгілі ат болуы тайдан-дағы.

Алда - аға, артта - іні жетіп тұрса,

Жігітке ол бір құрал, сайман-дағы.

Деген бар: «төртеу түгел - төрге шығар!»

Төрің сол - бақыт құстың айналғаны.

Алтау боп - аузың ала бола қалса,

Дұшпанға құл боп анық байланбағы.

Кейбіреу сәл бақытқа мас болады.

Шабақтай шалпылдаған қайраңдағы.

Адамдық иісіңе жұрт ағсап тұрсын,

Не керек, қарыныңның құр майланғаны?!

Көңіліне: «Мен де адаммын!» деп жүрген көп,

Кілегей майға ұқсаған айрандағы.