R/ Hemorhinol zalf
R/ Vitapantol zalf
BEHANDELING
Conservatieve opties
Cauterisatie of dichtbranden van het letsel met een zilvernitraat stokje of een bipolair pincet:
- Dit is een snelle oplossing bij beperkte anterieure neusbloedingen waarbij er fragiele bloedvaatjes aan de oppervlakte zichtbaar zijn. Deze behandeling kan slechts eenzijdig worden toegepast tijdens dezelfde raadpleging. De andere zijde kan pas na 2 weken worden behandeld omwille van het risico op een gaatje in het neustussenschot (septumperforatie). Door het aanbrengen van lokale verdoving is dit quasi pijnloos. Best kan nadien een neuszalf worden gebruikt, type Hemorhinol of Vitapantol zwak om het slijmvlies beter te laten genezen en uitdroging te voorkomen.
Tamponade met neuswieken of mousse (Merocel):
- Dit is een snelle oplossing bij meer uitgebreide neusbloedingen in situaties waar cauterisatie niet beschikbaar of niet mogelijk is. Een wiek of mousseverband wordt over de neusbodem, welke horizontaal loopt, geschoven. In het geval er een mousseverband (Merocel) wordt geplaatst, bevochtigd men dit met fysiologisch water zodat de wiek gaat zwellen en de neusholte wordt opgevuld. Zodoende wordt de bloeding gestelpt en wordt de eigen stolling ondersteund. Deze benadering wordt soms beiderzijds toegepast hetgeen geen bijkomend risico inhoudt. Wanneer deze tamponade langer dan 48 uur in de neus blijft moet preventief antibiotica worden genomen omwille van het risico op toxic shock syndroom door infectie van de wieken. Verwijderen van deze wieken is geen pijnlijke ervaring, maar kan wel wat neiging geven tot flauwvallen (vasovagale reactie). Er bestaan ook resorbeerbare verbanden die soms gebruikt worden bij frequent hervallen (recidief), bijvoorbeeld Spongostan of Surgicel.
Ballontamponade (“ballon”)
- wordt soms gebruikt bij ernstige neusbloedingen waar neuswieken niet volstaan. De ballon is een soort katheter die wordt opgeschoven over de neusbodem. In deze katheter zitten 2 ballonen die worden opgeblazen met fysiologisch water. De eerste ballon bevindt zich achteraan, de tweede vooraan in de neusholte. Er bestaat een mogelijk om hiervoor een blaaskatheter te gebruiken. Gezien deze echter niet over een voorste ballon beschikt is het bijkomend noodzakelijk om een neuswiek te plaatsen. Er bestaat ook een kleine ballon met gel (Rapid Rhino) die gebruikt kan worden zoals een mousse wiek.
Een Bellocktamponade
- wordt soms gebruikt na falen van bijvoorbeeld een ballontamponade. Voor het comfort van de patiënt wordt deze geplaatst onder sedatie of algemene narcose.
Operatieve opties
Angiografie met embolisatie
- wordt uitgevoerd onder locale anesthesie door een interventie radioloog. Dit gebeurt via een lieskatheter waarbij de bloedende vaten worden opgespoord d.m.v. een foto. Meestal gaat het over takken van de arteria maxillaris interna. Het is van belang na te gaan of deze bloedvaten geen verbinding hebben met bloedvaten die naar het oog of de hersenen gaan en zo embolisatie van deze vaten met mogelijke ernstige gevolgen te voorkomen. Na selectieve angiografie wordt het bloedvat geëmboliseerd (dichtgemaakt) vanuit het bloedvat zelf door middel van bijvoorbeeld gelfoam partikels. Het voordeel van embolisatie is dat de behandeling kan plaatsvinden zonder algemene narcose. In ervaren handen is de succeskans ongeveer 90%.
Arteriële ligatie
- is de techniek waarbij het bloedend vat wordt opgezocht en afgeklemd (geligeerd). Dit kan gebeuren via uitwendige benadering of door middel van endoscopische technieken. Ligatie gebeurt onder algemene anesthesie.
Ligatie en embolisatie van een bloedend vat zijn de meest frequent toegepaste behandelingsmethoden voor neusbloedingen die niet onder controle geraken met neuswieken of andere niet-operatieve procedures.