Atriumfibrileren

Voor het inschatten van het risico op ischemisch CVA bij patiënten met atriumfibrilleren
(> 48 uur of paroxismaal)

Eerste aanval

Paroxysmaal atriumfibrilleren

Vanaf de tweede aanval van AF spreekt men van een paroxysmaal beloop. Te beschouwen als een eerste aanval in geval van koorts of andere provocerende zaken.

Chronisch atriumfibrilleren

Klachten

Kortademigheid
Verminderde inspannings-intolerantie
Hartkloppingen:
- hoe lang?
- continu of in aanvallen?
- Ontstaan en stoppen ze plotseling of geleidelijk?
Duizeligheid
- licht gevoel in het hoofd
- gevoel flauw te vallen
Wegrakingen
Druk op de borst
Een TIA of een CVA

Anamnese

Riscofactoren

Mannelijk geslacht
Oudere leeftijd
Cardiologisch lijden
- hartfalen
- ischemische hartziekten
- hartklepafwijkingen
Hypertensie
Diabetes melitus
Na myocardinfarct en hartchirurgie
Bij koorts
Anemie
Bij fors alcoholgebruik
Bij hyperthyreoidie
Koffie
Drugs
Medicatie
- bètasympaticomimetica
- overdosering levothyroxine
- CS'en
Fysieke inspanning
Stress
Bij een groot aantal zz aandoeningen:
- metabole stoornissen
- congenitale hartafwijkingen

Risico’s

Bij paroxismaal AF en AF > 48u:

Verhoogd risico op stolsels (TIA, isch. CVA of perifere trombo-embolie):
- orale anticoagulantia noodzakelijk bij aanwezigheid van risicofactoren

KOZ:

TOZ

De diagnose AF wordt gesteld op grond van een ECG
- Golvende basislijn
- geen P-toppen
- irregulaire afstanden tussen de QRS-complexen
Labo OZ:
- TSH, indien afwijkend vrije T4
- Hb
- glucose
- eGFR en Kalium
Holter:
- bij vermoeden van paroxismaal AF

Behandeling

Symptomatische of hemodynamisch instabiele patiënten
- Binnensturen !!
Ontstaan binnen 48 uur en patiënt < 65 jaar
- Direct overleg cardiologie
Andere patiënten:
- Zelf behandelen
- Twee objectieven
  - Verlagen van de ventrikelfrequentie
  - Antitrombotische behandeling

Verlagen van de ventrikelfrequentie

Absoluut trachten om de frequentie < 110 te krijgen!

Atriumfibrileren < 48u + weinig klachten:
- Hartritme herstelt zich in meer dan de helft van de gevallen spontaan
- Afwachten tot 48u na begin van de klachten.
AF > 48u + snel HR:
- Anti - arrhitmica zinvol
- Eerste keuze : Bètablokker
  - metoprolol 1/d 50-200mg
  - CI: tekenen van overvulling (na correctie met diuretica kunnen bètablokkers wel gestart worden)
- Tweede keuze: Calciumantagonist:
  - Diltiazem of Verapamil, 120 tot 360mg/d
  - bij CI voor Bètablokker (bv. ernstig astma)
  - Gecontra-indiceerd bij HF
- Digoxine:
  - Bij onvold. daling van HR
  - Bij vermoeden van hartfalen
  - Bepaal de nierfunctie!!
  - Geef eenmalige oplaaddosering van 0,75mg, vanaf volgende dag 1x/d 0,25mg

Antitrombotische behandeling

Orale anticoagulantia:
- bij alle vrouwen >65j
- bij alle mannen >75j
- bij mannen tussen 65 en 75j met HT, DM, hartfalen of vaatlijden
Cumarinederivaten :
- Acenocoumarol - Sintrom
  - kortwerkend: 6 - 4 - 2mg (1mg = 1tabl)
- Fenprocoumon - Marcoumar
  - langwerkend: 12-6-3mg (3mg = 1tabl)
- Antidotum voor noodsituaties = vitamine K
- INR 2-3
DOAC's (voorheen NOAC's): directe trombineremmer (dabigatran) en directe factor Xa-remmers (apixaban en rivaroxaban)
- < 80j
- relatief weinig co-morbiditeit
- GFR > 50ml/min
- goede therapietrouw
- CI: mechanische kunsthartklep/ reulatische mitraalklepstenose
Acetylsalicylzuur (80mg/d) en het daarvan afgeleide carbasalaatcalcium:
- De overige patienten
- bij CI voor orale anticoagulantia

Verwijzing

Wanneer patiënt en HA kiezen voor NOAC als antitrombotische medicatie:
- <80j
- relatief weinig co-morbiditeit
- GFR>50ml/min
- goede therapietrouw
- CI: mechanische kunsthartklep/ reulatische mitraalklepstenose
Bij lft < 65j met atriumfibrileren > 48u
Bij een ventrikelfrequentie < 50/min zonder frequentieverlagende medicatie
- pacemaker geïndiceerd?
Persisterende klachten
Bij onvold. daling van ventrikelfrequentie
Vermoeden van een hartklepafwijking en/of hartfalen
Aanwezigheid van een WPW syndroom

Google Sites

Report abuse