Życiem świata tego

Włada moc wichury,

I płacz się rozlega

W ciemnościach ponurych.

W wichrze się wznosimy,

W wichrze opadamy;

W płaczu przychodzimy,

W płaczu przemijamy;

W bólu porodzeni,

W bólu też pomrzemy;

W strachu tu żyjący,

W strachu stąd pójdziemy.

Tłum. Wiktor J. Darasz

Uwaga tłumacza: Ten anonimowy czternastowieczny utwór był już przekładany przez Jerzego Pietrkiewicza (1958), Macieja Słomczyńskiego (1969) i Krzysztofa Puławskiego (2000). Tłumaczenie po trzech gigantach wydaje się bezsensowne. Ale wiersz nęci.