Życiem świata tego
Włada moc wichury,
I płacz się rozlega
W ciemnościach ponurych.
W wichrze się wznosimy,
W wichrze opadamy;
W płaczu przychodzimy,
W płaczu przemijamy;
W bólu porodzeni,
W bólu też pomrzemy;
W strachu tu żyjący,
W strachu stąd pójdziemy.
Tłum. Wiktor J. Darasz
Uwaga tłumacza: Ten anonimowy czternastowieczny utwór był już przekładany przez Jerzego Pietrkiewicza (1958), Macieja Słomczyńskiego (1969) i Krzysztofa Puławskiego (2000). Tłumaczenie po trzech gigantach wydaje się bezsensowne. Ale wiersz nęci.