Vladimir Holan, Dwa jeziora
Wino jest głębsze od pucharu,
Zieleń się toczy po wieczorach,
Kolumny ciszy mąci krzykiem
Siedzący na gałęzi bażant.
Śnisz, myślą błądząc we wspomnieniach,
Że to by mogła być ta radość,
Która by swoją grą zdołała
Nasz świat połączyć z tamtym światem.
A pamięć z wolna ci podsuwa
Obraz, co tak cię oczarował:
Dziewczę, na smukłej leżąc grobli,
Dłonie zanurza w dwóch jeziorach.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2001)