Oda

Oda do wiatru zachodniego to najlepszy cykl sonetowy w całej angielskiej poezji romantycznej. Był on czterokrotnie przekładany na polski przez Jana Kasprowicza, Jerzego Pietrkiewicza, Stanisława Barańczaka i Macieja Frońskiego. Oto Przekład Kasprowicza sonetu pierwszego.

Zachodni wietrze, tchu jesiennej Pory, a

Przed którym pierzcha, gdy mkniesz niewidziany, b

Jak przed zaklęciem ulatują zmory, a

Liść zżółkły, ogniem suchotniczym zlany, b

I pada martwy: ty, co oziminę c

Wiedziesz na łoże śnieżyste, gdzie łany b

Wypoczywają, niby trupy sine c

W grobach, bezwładne, aż w swój róg uderzy d

Wiosna, twa siostra, w lazurów godzinę c

I w ową ziemię, co uśpiona leży — d

Do żeru ptactwo zbudziwszy po niebie — e

Wieje swą barwę i swój zapach świeży: d

Duchu wszechbytów, którego dłoń grzebie e

I wskrzesza z mogił — słuchaj, wzywam ciebie! e

Przekład Frońskiego można odnaleźć na jego stronie internetowej. Polecam. Utwór ten to sonet tercynowy, rymowany aba bcb cdc ded ee, bardzo rzadki w poezji europejskiej.

Literatura:

Poeci angielscy, 1907

Jerzy Pietrkiewicz, Antologia liryki angielskiej 1300-1950, PAX, Warszawa 1987, 1997.

Od Chaucera do Larkina, Znak, Kraków 1993

Jesteś większa od nieba, IBiS