Oda
Oda do wiatru zachodniego to najlepszy cykl sonetowy w całej angielskiej poezji romantycznej. Był on czterokrotnie przekładany na polski przez Jana Kasprowicza, Jerzego Pietrkiewicza, Stanisława Barańczaka i Macieja Frońskiego. Oto Przekład Kasprowicza sonetu pierwszego.
Zachodni wietrze, tchu jesiennej Pory, a
Przed którym pierzcha, gdy mkniesz niewidziany, b
Jak przed zaklęciem ulatują zmory, a
Liść zżółkły, ogniem suchotniczym zlany, b
I pada martwy: ty, co oziminę c
Wiedziesz na łoże śnieżyste, gdzie łany b
Wypoczywają, niby trupy sine c
W grobach, bezwładne, aż w swój róg uderzy d
Wiosna, twa siostra, w lazurów godzinę c
I w ową ziemię, co uśpiona leży — d
Do żeru ptactwo zbudziwszy po niebie — e
Wieje swą barwę i swój zapach świeży: d
Duchu wszechbytów, którego dłoń grzebie e
I wskrzesza z mogił — słuchaj, wzywam ciebie! e
Przekład Frońskiego można odnaleźć na jego stronie internetowej. Polecam. Utwór ten to sonet tercynowy, rymowany aba bcb cdc ded ee, bardzo rzadki w poezji europejskiej.
Literatura:
Poeci angielscy, 1907
Jerzy Pietrkiewicz, Antologia liryki angielskiej 1300-1950, PAX, Warszawa 1987, 1997.
Od Chaucera do Larkina, Znak, Kraków 1993
Jesteś większa od nieba, IBiS