Jana Żabczyca z zapomnienia wydobyła na światło dzienne Cecylia Galilej, autorka wielu prac o różnych aspektach jego twórczości. Niektóre artykuły były dostępne w Internecie. Bardzo dobre prace wersologiczne. Autorka posiada znakomite opanowanie literatury przedmiotu, bardzo dobrze orientuje się w dorobku dyscypliny, cytuje wiele prac, nie pomija słabo znanych i rzadko przywoływanych pozycji, rzetelnie wywiązuje się z obowiązku odsyłania do wykorzystanych artykułów, umieszczając odnośniki we wszystkich miejscach, w których korzysta z czyjejś wiedzy, nie poprzestając na jednokrotnym przywołaniu, co nagminne u innych autorów. W ogóle filologia staropolska to bardzo trudna dziedzina, wymagająca dogłębnej znajomości języka, realiów, powszechnie używanej wtedy łaciny, orientacji w wydaniach zabytków i pracach krytycznych. Nie wszyscy mogą się nią zajmować i oczywiście nie wszyscy chcą. Niektórzy idą na łatwiznę i wybierają dyscypliny bardziej popularne. Tym bardziej należy cenić pracę, którą autorka włożyła w przygotowanie monografii Żabczyca. Przypomnijmy, że monografie pisze się ciężko. Co innego artykuły poświęcone kwestiom szczegółowym, a co innego choćby zarys całości. Nie każdy posiada zmysł syntezy, nawet gdy dysponuje sprawnością w dokonywaniu analizy. A praca o wersyfikacji Żabczyca zalicza się do ambitnych syntez doprowadzonych z sukcesem do końca. Może ona słuzyć za wzór dla innych autorów przygotowujących prace naukowe, zwłaszcza dla parających się staropolszczyzną.