Anglicy

William de Wycombe (?)

Oto nadeszła wreszcie wiosna

Oto nadeszła wreszcie wiosna,

Śpiewaj, kukułko, swoje kuku.

Przyroda staje się radosna,

Nasiona z ziemi wyrastają

I wszystkie łąki zakwitają,

Śpiewaj, kukułko, kuku.

Owca jagnięciem się zajmuje,

Krowa cielęciu porykuje,

Byczek wesoło wokół hasa

Jelonek trawą się opasa,

Śpiewaj wesoło, ma kukułko,

Ciesz się beztrosko, ma kukułko,

Wspaniale śpiewasz, ma kukułko,

Więc śpiewać nie przestawaj.

Śpiewaj, kukułko, swoje kuku,

Śpiewaj, kukułko, kuku.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Zachodni wietrze

Zachodni wietrze, skąd przybywasz,

Przynosząc do nas deszcz znad morza?

Jezu, gdy pójdę wypoczywać,

Dziewczynę chciałbym wziąć do łoża.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Z Irlandii jestem rodem,

Od wieków ród swój wiodę

Z świętej Irlandii.

Proszę cię, dobry panie,

Przez świętych obcowanie,

Tańcz ze mną na polanie

Tutaj w Irlandii.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Mów, co mam robić, ptaku

Skryty w żarnowca krzaku,

Mam najgorszego chłopa

Jakiego zna Europa.

Gbura masz - mówiąc między nami -

To trzymaj język za zębami.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Człowiek na księżycu

Człowiek, co w księżycowej łodzi przez noc stoi

Z całej siły swym długim wiosłem ją popycha.

Dziw, że się z niej nie zsuwa, a jednak się boi

Że w końcu na dół spadnie, więc z drżeniem oddycha.

Co, kiedy mróz nadejdzie, wioślarza ukoi,

Nikt nie wie, gdzie i kiedy siada, bo nie słychać,

Jeżeli nie na płocie, w jakiej chodzi zbroi

Przez ciernie, w których złego coś na niego czyha.

Dokąd idzie próbując znaleźć własne szczęście?

Jedną stopę stawiając przed drugą uchodzi.

Gdzie by się na szczyt nie wspiął, nigdy się nie trzęsie,

To najwolniejszy człowiek, jaki się urodził.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Ptaki się kryją w lasach,

Ryby w rzece pływają,

Sam tracę zmysły, doznając

tylu rozlicznych nieszczęść,

które mnie wciąż spotykają.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Thomas Wyatt, Wypowiedzenie

Co ci mam powiedzieć,

Gdy jestem zdradzony?

Mam przy tobie siedzieć

Dalej niewzruszony?

Żal nieutulony

Wciąż mi serce rani -

Dosyć, moja pani.

Ja ci ślubowałem,

Ty mnie ślubowałaś.

Chociaż cię kochałem,

Zdradzić się nie bałaś.

Serce mi złamałaś

Obłudą okrutną.

Żegnaj, bo mi smutno.

Mógłbym to rozważyć,

Ale nie zamierzam.

Chcesz mnie lekceważyć,

Kiedy ci się zwierzam?

Więc do tego zmierzam,

Że ci odejść każę,

Jeśli masz dwie twarze.

Nie żądaj ode mnie

Wyrozumiałości,

Bo nie wydrzesz ze mnie

Tej niegodziwości.

Dla naszej miłości

Już nie ma ratunku,

Idź bez pocałunku!

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Thomas Wyatt

Po całym świecie dobre słowa

Bardzo obficie są rozsiane.

Nie trzeba za nie dawać złota,

Bo one z wiatru są utkane.

Lecz dobre zdania z nich układać

Talent nie każdy z nas posiada.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Henry Howard, earl Surrey, Czego potrzeba w dobrym życiu

Mój Marcjalisie, druhu stary,

Co daje szczęście i łut dumy?

Trochę majątku, bez ofiary,

Grunt żyzny i spokojny umysł;

Przyjaciel wierny, ład bez wojny

Czy zbytnich danin dla korony,

I żywot zdrowy i spokojny;

Po przodkach dom odziedziczony.

Proste jedzenie, wino w miarę,

I rozum przez nie niezmącony.

Mądrość, będąca Nieba darem,

A w nocy sen niezakłócony.

I jeszcze tylko dobra żona,

Która sny twoje uspokoi.

Gdy do szczęśliwych trafisz grona,

To nawet śmierci się nie boisz.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Do jego pani

Należną sobie chwałę po dziś dzień odbiera

Ten, kto pierwszy twarz Wenus zręcznie namalował,

Jaką więc chwałę Ojciec twój powinien zbierać,

Który najpierw cię począł, a potem wychował

Na przepiękną boginię. Twa uroda szczera

Była powodem żalów. Płomień twój kształtował

Niejedno ludzkie serce, w którym wzorem bogiń

Mogłaś sama rozpalać, albo gasić ogień.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Miło jest, gdy panuje lato

Przy śpiewających siedzieć ptakach,

Ale niemiło będzie za to,

Gdy przyjdzie wiatr i plucha taka,

Że tylko siąść i głośno płakać

Myśląc o wszystkich swoich brakach,

Więc płaczę i narzekam na to.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Już odjechała moja pani,

Czemu mnie tutaj zostawiła?

Ja się nie mogę stąd oddalić,

Bo mnie tu trzyma większa siła

Ona posiadła moje serce,

Gdzie by się teraz nie ruszyła,

Rozmyślam o niej cierpiąc wielce.

(Tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Edwin Atherstone