Literatura egipska należy obok sumeryjskiej i babilońskiej do najstarszych na świecie. Liczy sobie około trzy tysiące lat od początków do czasów rzymskich. Znamy wiele tekstów religijnych i literackich. Literatura egipska była wbrew pozorom bardzo bogata. Podstawowym jej gatunkiem było opowiadanie. Przykładem może być historia Si-nuheta. To opowiadanie to najprawdopodobniej najstarsza lektura szkolna na świecie. Poezja też nie ustępowała liryce innych narodów. Hymn do Atona faraona Echnatona to najwspanialszy przykład liryki religijnej Egipcjan. Po polsku dostępna w przekładach Tadeusza Andrzejewskiego i Adriany Szymańskiej. Aton był bogiem słońca. W ujęciu Echnatona wyrósł na jedyne bóstwo. Tyle tylko, że z literatury egipskiej zachowało się mniej niż z innych, późniejszych literatur. Zadecydowało o tym między innymi to, że nie posiadała ona zbyt wielu spadkobierców. Język egipski nie był w późniejszych czasach powszechnie używany w przeciwieństwie do greki i łaciny. Dużą trudność stanowiło też pismo niezrozumiałe dla potomnych. Pismo to zostało odczytane bardzo późno. Tymczasem greka była używana przez chrześcijan.