Francois Villon

Francois Villon to francuski poeta z piętnastego wieku znany głównie jako autor Wielkiego testamentu. W Polsce tłumaczyli go Tadeusz Boy Żeleński, Edward Porębowicz, Jadwiga Dackiewicz i Jacek Kowalski.

Ballada o paniach dawnych czasów

Powiedz mi, w którym żyje kraju

Rzymianka Flora, piękność wieczna,

Archippa, piękna niczym z raju,

I Tais, siostra jej stryjeczna.

Powiedz mi, Echo, która z lasu

Głos wracasz w sposób doskonały,

Gdzie panie są z dawnego czasu,

Gdzie dawne śniegi się podziały?

Powiedz mi też, pod czyim dachem

Przebywać Heloiza może;

Przez nią Abelard Piotr wałachem

Stał się, nim schronił się w klasztorze.

Gdzie ta królowa żyje sobie,

Która kochanka w pełni chwały,

Zaszywszy w worku, kładzie w grobie.

Gdzie dawne śniegi się podziały?

Gdzie Blanka, piękna orchidea,

Która śpiewała jak syrena,

Berta z kopytem, albo Lea,

Betris, Arambur, Alysena,

Joanna gdzie, pod której ciosem

Anglików szyki się łamały,

Gdzie są, gdzie poszły gnane losem.

Gdzie dawne śniegi się podziały?

Nie pytaj mnie, gdzie są te panie

I w które strony się udały.

Niech tylko refren ci zostanie

Gdzie dawne śniegi się podziały?

(tłum. Wiktor J. Darasz)

Tłumaczenie tego po Boyu to bezsens, ale podejmowany w imię poezji.