Haiku
W poezji japońskiej haiku to wiersz składający się z siedemnastu sylab o podziale pięć plus siedem plus pięć. To pojedyncza tanka górna, tanka dolna to dystych siedem plus siedem. Haiku zawiera zwykle pewną impresję, czyli obraz uchwycony w ruchu i wrażenie przez niego wywołane. Haiku mistrzów japońskich tłumaczył na polski między innymi Czesław Miłosz.
Yosa Buson, Słomkowy sandał
Słomkowy sandał
Sterczący w starym stawie;
Sypie śnieg z deszczem.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Amerykańska poetka Adelaide Crapsey pisała podobne do haiku pięciowiersze.
Sugita Hisajo, Na jesiennym niebie...
Na jesiennym niebie
Jak rzucony w górę kamień
Unosi się ptak.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Jesień jeszcze nie nadeszła...
Jesień jeszcze nie nadeszła,
A ja z rybnego targu niosę
Szafirowego ostroboka.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Nad zamarzniętą w zimie rzeką...
Nad zamarzniętą w zimie rzeką
Unosi się
Wieczorny kurz.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Spaceruję sobie...
Spaceruję sobie po tym pustym parku.
Słychać tylko lekki szelest
Spadających liści.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Kiedy siedzę i spokojnie sobie szyję...
Kiedy siedzę i spokojnie sobie szyję,
Dziecko szarpie mnie za ramię, bo jest w bardzo złym humorze.
Rzeczywiście jest gorąco.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Zasunęłam drzwi za sobą...
Zasunęłam drzwi za sobą
I w łazience rozpaliłam ogień.
Jest późna, chłodna jesień.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Pod koniec roku...
Pod koniec roku,
W bardzo pracowitym czasie,
Zupełnie zagubiłam się we własnych myślach.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Na wąskiej ścieżce...
Na wąskiej ścieżce na opustoszałym polu
Dwa cienie się na siebie nałożyły, po czym
Się znowu rozdzieliły.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Kiedy moje umyte włosy...
Kiedy moje umyte włosy wysychają,
Siedzę na trzcinowym krzesle
Pod księżycem.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Od słońca i od deszczu...
Od słońca i od deszczu
Chronię się tym samym parasolem,
Który dawno stracił kolor.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Od pryskającej wody
Od pryskającej wody
Cień wielkiego drzewa moknie
Pod sklepem.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Łódka zmąciła koło...
Łódka zmąciła koło
Księżyca i opuściła
Środek letniej nocy.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Wieje wiosenny wiatr
Wieje wiosenny wiatr
I ukazuje ucho
Spomiędzy dziecięcych włosów.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Wycierając ślady...
Wycierając ślady atramentu,
W środku nocy wiosna
Przegląda się w lustrze.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Kiedy kończyła się wiosna...
Kiedy kończyła się wiosna
Spacerowałam sobie
Wzdłuż strumienia.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, O świcie wiosną...
O świcie wiosną wyciągają się z tęsknoty
Za snem skończonym
Moje długie rzęsy.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Sugita Hisajo, Na kiełkującą na polu pszenicę...
Na kiełkującą na polu pszenicę
Chmury sypią światło słońca.
Jest chłodno, chociaż to już wiosna.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Kawahigashi Hekigoto, Jasne gwiazdy
Jasne gwiazdy
Obniżają lot po niebie.
W liściach ukrywa się mała kukułka.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Kawahigashi Hekigoto, Modrzew
Modrzew jest naprawdę smutnym drzewem.
W powietrzu się unosi
Czerwona ważka.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Kawahigashi Hekigoto, Wędrowne ptaki
Wędrowne ptaki, włócząc się w powietrzu,
Sprawiają, że wiatr często od gór wieje
W stronę Asaki.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Kawahigashi Hekigoto, Ziemia pokryta suchą trawą
Ziemia pokryta suchą trawą,
A na alejce w parku leży
Złota sznurówka.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)