Dante

Dante Alighieri to największy poeta średniowiecza i zarazem pierwszy poeta renesansu. Napisał dwa dzieła, które przyniosły mu sławę, Życie nowe i Boską komedię. Fragmenty Boskiej komedii tłumaczył Adam Mickiewicz. Wykorzystanie przez poetę tercyny rozpowszechniło tę strofę w całej poezji europejskiej. Była ona używana na wielką skalę w poezji włoskiej, francuskiej i hiszpańskiej. Przypomnijmy, że u nas tercyna była obecna od szesnastego wieku, a stosowali ją między innymi Juliusz Słowacki (Rzym), Adam Asnyk (Sen grobów), Jan Kasprowicz (Chrystus) i Bolesław Leśmian (Nieznana podróż Sindbada Żeglarza). Dante był również pierwszym wybitnym sonetystą. Użycie sonetu przez Dantego utorowało drogę tej formie wersyfikacyjnej, a zarazem gatunkowi poezji lirycznej do popularności w całej niemal Europie. Sonety pisali między innymi Francesco Petrarca, Michał Anioł, Pierre Ronsard, Clement Marot, Luis de Gongora, Luis Vaz de Camoes, Antonio Ferreira, Antonio Diniz da Cruz e Silva, Edmund Spenser, Philip Sidney, John Donne, George Herbert, John Milton, Rainer Maria Rilke, France Preseren, Mikołaj Sep Szarzyński, Adam Mickiewicz, Adam Asnyk, Maria Konopnicka, Jan Kasprowicz, Antoni Słonimski.