France Preseren to najwybitniejszy słoweński poeta romantyczny, który tłumaczył Mickiewicza na niemiecki.
Memento mori (z Sonetów nieszczęścia)
Krótko trwa żywot nasz, gna jak skrzydlaty,
lleż pod ziemią już znajomych osób;
Wciąż jest otwarty grób i w żaden sposób
Z kart kalendarza nie wyczytasz daty.
Śmierć z gładkiej cery nie weźmie zapłaty,
Na okup też nie zechce złota stosów,
I apelacji od wyroku losu
Wiersz nie uzyska w godzinie zatraty.
Niech ten, co w świata zaślepieniu brodzi
I z jednych zabaw na wciąż inne chodzi,
Wie, że śmierć co dzień coraz więcej kosi.
Może ten, który teraz śpiewa sobie,
Wieczorem, w całun owinięty, w grobie,
Memento mori milcząc będzie głosił.
(tłum. Wiktor J. Darasz)