Protestantse Gemeente Hummelo, zondag 16 juni 2013, 2e na Trinitatis
Gemeente van Christus,
En zie – vertelt Lucas – een vrouw in de stad die een zondares was…
Waaruit haar zondige staat bestaat vertelt het verhaal niet. Men zal er in haar omgeving wel vanuit gaan dat ze prostituee is. En dat zij dan ten tonele wordt gevoerd en niet de mannen die haar bezoeken zegt iets over de samenleving waarin het evangelie van vanmorgen speelt. Maar goed, een zondares dus.
Ik ben er wel blij mee dat zij vanmorgen dat huis van die farizeeër binnenkomt, want zo vaak hebben we het in de kerk niet meer over zonde.
De eerste keer dat ik voorging in een kerkdienst maakte ik volgens mijn leraar een verschrikkelijke fout. Ik begon met een drempelgebed waarin het ging over `heel dat zondige verleden van de wereld`. Nu was ik 25 en redelijk goed gelovig dus ik vond dat wel erg zware woorden op de drempel van de dienst. Zo erg zal het er met ons toch niet voorstaan?. Nou ja, dacht ik, het is verder een mooi gebed dus ik laat die zonde gewoon weg. Dat heb ik toen dus gedaan en dat heb ik geweten. Niet alleen kreeg ik een preek van mijn docent, maar ook later moest ik er nog vaak denken. Aan dat `zondige verleden van de wereld.` Eerlijk gezegd ben ik het steeds beter gaan begrijpen. Dat het vanaf den beginne gewoon niet wordt zoals het bedoeld is. Met mezelf niet en met de wereld niet. En ik vind het een verademing dat je dat hier in de kerk gewoon kunt zeggen, maar dat dat –Goddank – niet het laatste is dat er te zeggen valt. En die zondares uit het evangelie die weet dat. Genade vergeving en kwijtschelding van al onze zonde schenke ons de barmhartige Heer. Ik zeg het nooit meer en u hoort het waarschijnlijk ook zelden, maar het is toch prachtig en diep. Dat het goedkomt, met jezelf, met wat gebroken is, met wat niet tot z’n bestemming komt, met Syrië en met de aarde. Vraag me niet hoe dat werkt en hoe je dat kunt geloven. Het is ons wezensvreemde taal, je verzint het niet zelf, maar juist daarin is het waarachtig en bevrijdend.
Geen uitnodiging om te blijven rotzooien, maar wel een vertrouwen dat de mislukking niet het laatste woord heeft. Dat je niet alleen verder moet, maar ook verder kan.
Een farizeeër nodigt Jezus thuis uit. Het gebeurt vaker dat rondtrekkende rabbi’s uitgenodigd worden. Ook Jezus, ondanks – of misschien wel dankzij- de soms hoog oplopende meningsverschillen nemen ze hem serieus
De vrouw, de zondares, hoort er niet bij. Dergelijke maaltijden stonden weliswaar open voor anderen maar dan toch vooral en eigenlijk alleen voor mensen met een beetje dezelfde maatschappelijke positie als de gastheer en gastvrouw. De vrouw trekt zich er niets van aan. Ze weet dat Jezus in dat huis is en gaat er met een pot nardusolie naar binnen. Nardusolie ter waarde van een jaarinkomen. Wat Jezus haar waard is is niet in geld of wat dan ook uit te drukken maar dit is tenminste iets.
Ze gaat naar Jezus en kust en zalft zijn voeten. Huilend, onophoudelijk. Van de buitenkant – met westerse ogen bezien - een beetje theatraal, overdreven. Het heeft ook iets radeloos. Een huilende vrouw die Jezus voeten droogt met haar haren. Alsof er niemand anders aan tafel zit, alsof niets er meer toe doet.
Een beetje onfatsoenlijk bijna: haar status als zondares, haar gehuil, haar gebaren. Die Jezus kan onmogelijk een profeet zijn anders zou hij haar wel op afstand houden.
Dan antwoordt Jezus met een verhaal over twee schuldenaars. De een heeft een schuld van 500 penningen, de ander van 50. Omdat ze niets hebben om te betalen worden de schulden kwijtgescholden. Wie van die twee zal de schuldeiser het meest liefhebben?
Simon denkt na: ik denk, dat hij het is aan wie het het meeste kwijtgescholden heeft. Het goede antwoord. En daarmee heeft Simon het zelf gezegd: de liefde van de vrouw komt voort uit vergeving. Het is niet zo dat ze Jezus eerst laat merken hoezeer ze hem liefheeft en dat Jezus daarna vergeeft. Het is andersom. Het is altijd andersom. Eerst klinkt het goede woord. Het woord dat een mens in de ruimte zet, het woord dat leven geeft…wat daarna komt is antwoord.
Ergens heeft die vrouw die bekend stond als zondares iets verstaan. De omgeving zal haar veroordeeld hebben. Maar juist in het missen van haar bestemming heeft ze iets gehoord. Déze mens, Jezus, die neemt je aan zoals je bent: met heel dat zondige verleden van de wereld.
Een verleden, een wereld, een bestaan dat soms om te janken is… maar door het verdriet heen heeft deze vrouw geweten van vrijspraak en vertroosting. Hij zei tegen hij zei tegen haar: u zonden zijn uw vergeven… ga in vrede.
Dat we dat mogen verstaan – met heel dat zondige verleden van de wereld – dat God een weg geeft om te gaan. Dat we mogen leven uit die mildheid, en ook mild mogen zijn naar onszelf en naar elkaar. Ondanks de breuklijnen, het onverzoenlijke, het onmachtige… bevrijd, geroepen tot liefde. Amen
Drempelgebed
Trouwe God
Op de drempel van deze dienst
Komen wij tot u
U die weet wat we met ons meedragen
Aan licht en donker
Blijdschap en verdriet
Zorgen en zorgeloosheid
Vergeef ons onze zonden
En wijs ons de weg ten leven
Door Jezus Christus onze Heer.
Amen
Kyriegebed
U roepen wij aan God
Voor een wereld waarin het vaak zo donker is
Door menselijk tekort
Door onrecht en geweld
Zo bidden wij
Wij bidden u voor mensen
Die teleurgesteld zijn
In het leven, in de ander, in zichzelf
Om een nieuwe weg
Zo bidden wij
Wij bidden u
Voor mensen levend
In kleine en grote oorlogen
Mensen die geen vrede vinden
Angstig, bedreigd,
Kinderen mannen en vrouwen
Zo bidden wij
Dankgebed en voorbeden
Wij danken U goede God
Dat u een God van vergeving bent
Wij danken u dat u een woord ten leven spreekt
Waar we niet tot onze bestemming komen
Waar we steeds weer niet die mensen blijken te zijn
Die u bedoeld heeft
Wij danken u voor uw liefdevolle oordeel over ons
Dat u niet ophoudt onze God te willen zijn
En dat u nooit laat varen het werk van uw handen.
Wij bidden u dat we daaruit mogen leven
Wij bidden u dat we mild mogen zijn
Naar elkaar, naar onszelf
Wij bidden u om een uitweg
Waar mensen gevangen zitten
In oordelen over elkaar en over zichzelf
Waar mensen gevangen zitten
In gemaakte fouten en pijn
Wij bidden u om een uitweg
Uit conflicten die maar duren
Door ingenomen stellingen
Door angst
Door onmacht
Wij bidden u om liefde
Onvoorwaardelijk
Voor kinderen
Voor ieder mens
Wij bidden u voor hen die uitgesloten worden
Geoordeeld, veroordeeld
Wij bidden om uw nabijheid bij wie ziek zijn
Naar lichaam of geest
Wij bidden voor uw kerk
Om een geest van liefde en heelheid
Wij bidden in stilte wat ons bezighoudt:
Zo bidden wij samen met Jezus die ons