De roeping ven Elisa
Mel: Op U alleen….
Elisa ploegde voren diep,
tot er een stem was die hem riep:
Laat los, verbreek al wat jou bindt
waarin je geen bestemming vindt.
Kom ga op weg en leef met mij,
weg naar het land, niet meer onvrij.
Laat achter wat, gevangenhoudt,
jou wordt Gods toekomst toevertrouwd.
Elisa heeft die stem verstaan,
God die hem riep op weg te gaan.
Een roeping die hij plots verstond:
Kom nu en leef, uit Mijn verbond!
Verleden heeft niet alle macht,
al wat jou bindt, al wat jij dacht.
Verlaat maar wat geen toekomst heeft,
leef naar het land dat God je geeft.
Dat telkens weer, dat vreemde woord,
zo onverwacht weer wordt gehoord.
En dat die stem die tot ons spreekt,
steeds ons bestaan weer openbreekt.
Dat wij toch horen onverwacht,
van nieuwe toekomst ongedacht.
Uit doods verleden opgericht,
en mogen zien Gods vergezicht.